CIM (zob. obok) jest standaryzowanym modelem informacji, zorientowanym obiektowo, XML jest zaś mechanizmem kodowania danych, a HTTP metodą ich transportu.

W powiązaniu z WBEM i CIM, XML zdaje się być kluczem do sukcesu w dziedzinie współdziałania aplikacji zarządzania - z CIM jako standardowym modelem danych i XML kodującym i udostępniającym te dane.

Ujęcie przez grupę zadaniową DMTF specyfikacji XML w ramach WBEM oznacza, że aplikacje będą mogły odbierać dane CIM używając techniki XML. Każde, zgodne ze standardem WBEM narzędzie zarządzania będzie obsługiwać XML, co oznacza zdolność wymiany informacji w języku powszechnie zrozumiałym na każdej uczestniczącej w tej wymianie platformie.

Wśród dostawców zapowiadających wsparcie CIM są m.in.: 3Com, BMC Software, Cisco, Compaq, Computer Associates, Dell, Hewlett-Packard, Intel, Microsoft, Network Associates, Novell, Seagate Software i Tivoli. Niezależnie od tego, że DMTF nadal jeszcze dopracowuje wymagania zgodności, zakłada się, że każdy dostawca dostosowujący się do standardów WBEM musi także obsługiwać komponent XML.

Portale

Koncepcja portalu jest związana ze środowiskiem dostępu do Internetu, w ramach którego dane są dostarczane do użytkownika. Nie ma jednej, powszechnej definicji portalu. Tak więc termin "portal" jest używany najczęściej w odniesieniu do platformy zdolnej zapewnić (przez przeglądarkę) łatwy dostęp do informacji w Internecie i intrasieci przez połączenie danych z wielu źródeł w wiele dogodnych dla użytkownika form. Platforma portalowa zawiera zazwyczaj motor wyszukiwań i udogodnienia poczty elektronicznej. Niektóre portale dopuszczają także transakcje biznesowe.

Na rynku dostępnych jest wiele produktów do budowy portali, z różnym poziomem integracji i różnymi możliwościami organizacji dostępu do szerokiego zakresu różnorodnej informacji. W odróżnieniu od innych narzędzi, takich jak systemy wydobywania danych (data mining), zarządzania wiedzą i systemy informacyjne, w przypadku portali dostęp do danych opiera się na przeglądarkach webowych i dostępności wielu źródeł informacji w czasie rzeczywistym za pośrednictwem Internetu.

Większość produktów z obszaru portali jest implementowanych w Javie, poczynając od motorów wyszukiwań, takich jak Yahoo, Lycos czy Netscape Netscenter. Niektóre implementacje zostały wdrożone w istniejących środowiskach, takich jak Lotus Domino czy Site Server Microsoftu, inne dodawane są do istniejących już narzędzi, a nawet do istniejących pakietów aplikacyjnych - zwłaszcza z obszaru ERP.

Pewną odmianą portalu jest vortal (vertical industry portal), zapewniający informacje i zasoby oraz usługi poszczególnym sektorom przemysłu. Dostarcza on zazwyczaj aktualności, informacje z zakresu prac badawczo-rozwojowych, fora dyskusyjne, narzędzia online oraz inne usługi edukujące użytkowników w zakresie zagadnień specyficznych dla danej gałęzi przemysłu. Jako że Web staje się szybko standardowym narzędziem biznesu, vortale być może połączą lub zastąpią uniwersalne ośrodki portalowe, takie jak AOL czy Yahoo, w roli powszechnych bram do Internetu.

Przeglądarki głosowe i multimedialne

Przeglądarki głosowe mają umożliwić dostęp do Weba z dowolnego telefonu, wykorzystując w tym celu techniki syntezy oraz rozpoznawania mowy. Głosowa interakcja ma umożliwić ominięcie fizycznych ograniczeń stawianych przez klawiatury i wyświetlacze w coraz mniejszych urządzeniach naręcznych. Technika text-to-speech może być łączona z uprzednio zapisanym materiałem audio w podobny sposób jak zagnieżdżanie obrazów w mediach wizualnych. W3C powołało niedawno grupę roboczą do przygotowania odpowiednich specyfikacji - standaryzujących zarządzanie dialogami, rozszerzających pod tym kątem istniejące standardy webowe i określających formaty gramatyki mowy - oraz do koordynacji działań istniejących grup roboczych powiązanych z przemysłem informatycznym.

Rozpoznawanie mowy ma efektywniej sterować przeglądarką. Syntetyzatory mowy mogą być jednak sterowane na kilka różnych sposobów i to może utrudniać projektowanie standardów. Istnieje pewna liczba specyfikacji dla gramatyk mowy, zarządzania dialogami i konwersji text-to-speech, co stanowi materiał wyjściowy do projektowania otwartych standardów - bądź przez rozszerzenie istniejących formatów webowych, bądź w postaci specjalizowanego formatu dostarczania. Głównym problemem jest zdefiniowanie standardów języków formatowania opisujących głosową interakcję z użytkownikami, mających umożliwić aplikacjom sieciowym bezszwowe przejście z jednej aplikacji do innej i pozwolić na opracowanie łatwych w użytkowaniu narzędzi opisujących dialogi konwersacyjne. Powstałe już specyfikacje to Java Speech Grammar Format, Sable, SpeechML i VoxML.