Narzędzia autorskie

Redagowanie serwisów WWW jest zajęciem absorbującym zarówno użytkowników korporacyjnych intrasieci, tworzących serwisy dla użytku wewnętrznego, jak również osoby zajmujące się tworzeniem i utrzymywaniem serwisów na użytek zewnętrzny. Narzędzia autorskie serwisów WWW to produkty stanowiące już trzy generacje. Pierwsza, najstarsza, jest reprezentowana przez edytory wyróżników. Narzędzia te oferują edycję stron WWW na poziomie wyróżników składniowych (tags) HTML, co w praktyce oznacza konieczność dobrego zaznajomienia się ze szczegółami składni i semantyki tego języka. Zależność między ostatecznym wyglądem strony a tym, co jest widoczne na poziomie edytora, jest w najlepszym razie dość luźna.

Kolejna generacja wprowadza do edytorów technikę WYSIWYG, "przykrywającą" wyróżniki, a edytowana strona WWW wygląda mniej więcej tak jak na przeglądarce.

Trzecia generacja skupia się raczej na budowaniu serwisów WWW, a nie projektowaniu poszczególnych stron. Narzędzia te zawierają szereg funkcji obejmujących kontrole odsyłaczy, szablony i zarządzanie zadaniami projektowymi WWW . Ta trzecia generacja jest bezsprzecznie najlepiej wyposażona w różne mechanizmy i najbardziej rozbudowana, przeznaczona głównie dla mniej doświadczonych użytkowników. Są to produkty szczególnie przydatne w ośrodkach webowych przedsiębiorstw.

Niektóre edytory pozwalają na bardzo szczegółowe sterowanie wyglądem stron WWW, podczas gdy inne dają tylko możliwość szybkiego projektowania przez osoby bez doświadczenia.

Elementy wszystkich trzech generacji narzędzi autorskich są nadal ciągle obecne w dostępnych produktach.

Rynek oprogramowania oferuje obfitość narzędzi autorskich HTML - poczynając od darmowych uzupełnień aplikacji biurowych, a kończąc na rozbudowanych zestawach narzędzi adresowanych do profesjonalistów.

Jednym z ważniejszych aspektów edycji zawartości jest sposób prezentowania dokumentu do takiej edycji. Pokazywanie surowego tekstu wyróżników, charakterystyczne dla narzędzi pierwszej generacji, komplikuje zadanie tworzenia zawartości. Z drugiej strony środowisko edycyjne klasy WYSIWYG, łatwiejsze w użyciu, nie pozwala zazwyczaj na osiąganie efektów specjalnych, ponieważ nie udostępnia możliwości swobodnego dopasowywania wyróżników. Narzędzia WYSIWYG są odpowiednie w większości zadań związanych z tworzeniem zawartości - poza projektowaniem specjalizowanym.

Ponieważ często bardzo dużo danych rozproszonych jest w różnych dokumentach, niezwykle ważna jest zdolność importowania i konwersji tych danych do serwisów WWW, szczególnie w przypadku intrasieci.

Poza importem istniejących dokumentów ogromną pomoc stanowią szablony i kreatory. Szablony to preformatowane strony wymagające od użytkownika pewnych modyfikacji, podczas gdy kreatory są procesami generującymi pytania, tworzącymi na podstawie udzielanych odpowiedzi stosowną zawartość.

Przy projektowaniu typowego serwisu WWW narzędzia edytorskie HTML powinny zawierać zarówno edytor wyróżników dla edycji szczegółowej, jak również narzędzia graficzne. O przydatności danego produktu decyduje na ogół charakter wykonywanych zadań: czy strony są tworzone czy tylko publikowane. Niektóre narzędzia pozwalają na szybkie tworzenie zwartych stylowo zbiorów stron. Ale tak utworzone strony mogą być wypełnione nadmiarem elementów i - sprowadzane przez przeglądarkę - zabiorą sporo czasu na sam proces przesyłania. Z drugiej jednak strony pliki HTML edytowane na poziomie wyróżników, chociaż będą ładowane w sposób bardziej efektywny, zajmą dużo więcej czasu w fazie projektowej.

Elementy zwiększające wydajność kodowania to: predefiniowane szablony stron, możliwość przechowywania stron jako szablonów, narzędzia konwersji z Worda i innych istniejących formatów dokumentów, podświetlanie składni w edytorze wyróżników, funkcje przeszukiwania i podmiany w obrębie wielu stron, integracja z przeglądarką (dla przeglądania zaprojektowanych stron) oraz weryfikator kodu, pomocny w wyłapywaniu przypadkowych błędów i często sugerujący poprawki, nie ograniczający jednak użytkownika w pisaniu kodów niestandardowych.

Narzędzia do publikowania mogą być bardzo proste (często wystarczy zapewnić tylko FTP) albo bardziej wyrafinowane, takie jak mechanizmy weryfikacji zawartości serwisu WWW, dosyłające tylko takie strony, które uległy zmianie - co może zaoszczędzić sporo czasu w dużych ośrodkach. Rozbudowane narzędzia mogą oferować takie mechanizmy, jak zarządzanie prawami dostępu i kontrola wersji.