Chyba najbardziej znaną wersją SOA jest SaaS (Software as a Service) - dostarczanie aplikacji (system CRM, pakiety biurowe, oprogramowanie ERP, itd.) w formie płatnej okresowo usługi, a nie stałej licencji za zainstalowane przez użytkownika oprogramowanie.

Inne formy SOA, to udostępnianie zdalnej pamięci masowej, zarządzanie systemem bezpieczeństwa lub poczty elektronicznej lub nawet korporacyjnego systemu IT, czyli usługa IaaS (Infrastructure as a Service).

Liczba pomysłów na usługi, które można świadczyć za pośrednictwem sieci, systematycznie rośnie, a sprzyja temu zarówno popularyzacja tej idei, spadek cen za szerokopasmowe łącza internetowe, jak i rozwój technologii zwiększających bezpieczeństwo oraz niezawodność tego typu rozwiązań.

Karty mikroprocesorowe (smart card)

Choć wynalazek kart mikroprocesorowych został opatentowany już w latach 80., praktyczne zastosowania smart card rozpoczęły się w 1992 roku, gdy we Francji wprowadzono tego typu płatnicze karty debetowe. W połowie lat 90. ruszyła masowa produkcja kart mikroprocesorowych, do czego przyczynił się rozwój rynku telefonów komórkowych, standardowo wyposażanych w tzw. karty SIM.

Smart card mają różne zastosowania. W systemach bezpieczeństwa są stosowane do identyfikacji użytkownika i udostępniania mu odpowiednich zasobów fizycznych (pomieszczeń, komputera, drukarki itd.) lub informacji, w telefonach - do ich identyfikacji w sieci, a w bankach - do identyfikacji użytkownika i jego uprawnień do realizacji operacji finansowych. Najnowsze, w niektórych krajach już realizowane pomysły, to wykorzystanie kart mikroprocesorowych jako dowodów osobistych lub paszportów, a także dokumentów zawierających informacje medyczne.

Rozwój tej technologii jest ściśle związany z infrastrukturą i ma wpływ na inne segmenty rynku IT, które są niezbędne do efektywnego działania systemu.

Graficzny interfejs użytkownika

Koncepcja wprowadzenia graficznego interfejsu użytkownika (GUI) pojawiła się już w latach 80. Została opracowana w ośrodku badawczym Xerox PARC (Palo Alto Research Center), a pierwszy komercyjny komputer Apple Macintosh wyposażony w taki interfejs został wprowadzony na rynek w 1984 roku. Technologia ta została wykorzystana również w innych, popularnych wówczas komputerach osobistych, jak Atari lub Commodore Amiga.

Natomiast na platformie IBM PC, królował wówczas tekstowy system operacyjny DOS i każdy producent aplikacji wymagającej interfejsu graficznego musiał opracowywać własne oprogramowanie sterujące wyświetlaniem obrazów graficznych.

Choć pomysły i technologie GUI nie zostały wynalezione przez Microsoft, to trzeba przyznać, że na masową popularyzację graficznych interfejsów użytkownika decydujący wpływ miało pojawienie się w 1990 roku Windows 3.0, a zwłaszcza Windows 3.1 (1992).

Warto zauważyć, że pierwsze wersje Windows były po prostu graficznymi nakładkami na system DOS. Interfejs tekstowy (linia poleceń) jest wciąż dostępny, ale wykorzystywany głównie przez programistów lub administratorów systemów IT. Obecnie, chyba każda aplikacja lub profesjonalne narzędzie oferuje interfejs graficzny.

Zintegrowana komunikacja

Koncepcje i technologie dotyczące systemów UC (Unified Communication) pojawiają się już od kilkunastu lat, ale dopiero w ostatnich latach ich rozwój zaczął nabierać istotnego przyspieszenia, a także praktycznego znaczenia i wpływu na biznes.

UC to integracja kanałów komunikacji w czasie rzeczywistym, takich jak telefonia IP, systemy IM (Instant Messaging, chat), wideokonferencje z systemami poczty elektronicznej i głosowej, SMS i faksy, systemy pracy grupowej itd. Ponieważ wszystkie te kanały z reguły wykorzystują własne, specyficzne aplikacje i narzędzia, w praktyce wdrożenie systemu UC oznacza zainstalowanie oprogramowania umożliwiającego kontrolę, zarządzanie i wymianę informacji między różnymi aplikacjami lub też systemu oferującego kompletny system funkcji.