Narzędzia konfigurowania sieci można znaleźć w oddzielnej aplikacji, która otwiera się po kliknięciu na ikonie Network Places. Po otwarciu tej aplikacji w oknie są wyświetlane wszystkie dostępne interfejsy sieciowe, w których można dodawać i zmieniać protokoły, a także konfigurować, włączać i wyłączać interfejsy - bez potrzeby przeładowywania serwera.

NetWare oferuje kilka interfejsów do konfigurowania i zarządzania serwerem. Narzędzia te oferują dublujące się funkcje, ale każde z nich ma swoje zastosowanie w zależności od tego, z jakiego miejsca zarządza się systemem. System Console oferuje zestaw narzędzi do konfigurowania serwera. Jednym z bardziej użytecznych jest NWConfig, pozwalający na modyfikowanie plików startowych, instalowanie modułów systemowych i konfigurowanie podsystemu pamięci masowych. NWConfig jest prosty, intuicyjny i "przewidywalny" w swoich reakcjach.

ConsoleOne jest interfejsem opartym na Javie, zawierającym narzędzia graficzne do zarządzania i konfigurowania NetWare. Do ConsoleOne można dołączyć narzędzia administracyjne niezależnych dostawców, umożliwiające zarządzanie różnorodnymi usługami. Interfejs ConsoleOne, raczej nieskomplikowany, jest wygodny dla tych, którzy muszą posługiwać się systemem zarządzania opartym na Windows.

Novell oferuje także aplikację zarządzającą w technice webowej o nazwie NetWare Management Portal, pozwalającą na zdalne zarządzanie serwerami NetWare z przeglądarki; oraz NWAdmin32 - relatywnie proste narzędzie strony klienckiej do administrowania usługami katalogowymi NDS (Novell Directory Services) z klientów Windows 95, 98 i NT.

Kompletny interfejs zarządzania Red Hat nazywa się LinuxConf i może pracować jako aplikacja graficzna lub w trybie tekstowym. Interfejs graficzny, przypominający MMC, pracuje bez zarzutu, ale ma pewne mankamenty związane z rozplanowaniem ekranu, co czasami utrudnia jego użytkowanie. Mimo to LinuxConf pozwala na bezproblemowe zarządzanie wszystkim, co niezbędne na serwerze. Można go używać zarówno w trybie lokalnym, jak i zdalnym - przez Web lub telnet. Pozwala on na konfigurowanie parametrów, takich jak: adresy sieciowe, ustawienia systemu plików i kont użytkowników, ustawienia usług dołączanych - jak np. Samba (usługa pozwalająca klientom Windows uzyskiwać dostęp do plików rezydujących na serwerze Linux) oraz FTP i serwery webowe. Zmian tych można dokonywać bez konieczności przeładowania serwera. W sumie interfejs Red Hat jest komunikatywny, a podstawowe narzędzia oferują dostateczny zakres funkcji i są elastyczne. LinuxConf nie jest jednak tak dopracowany jak narzędzia pozostałych dostawców.

SCO Admin jest interfejsem graficznym użytkownika tworzącym na jednym ekranie punkt zborny dla około 50 narzędzi SCO UnixWare, przeznaczonych do konfigurowania i zarządzania - po kliknięciu na wybranej ikonie narzędzie rozwija się w oddzielnym oknie. Część narzędzi SCO oparta jest na GUI, ale istnieją też aplikacje pracujące w trybie tekstowym. Po stronie plusów tego systemu można zapisać możliwość zarządzania wieloma serwerami UnixWare. SCO oferuje także użyteczne narzędzie do zdalnego administrowania, o nazwie WebTop, pracujące na przeglądarce i oparte na Javie.

Podglądanie serwerów i klientów

Jednym z ważniejszych zadań administracyjnych jest monitorowanie samego serwera. Tutaj osiągnięciami może pochwalić się Microsoft. Windows 2000 System Monitor umożliwia podgląd w czasie rzeczywistym i tworzenie wykresów z operacji systemowych, takich jak: użytkowanie CPU, sieci, pamięci operacyjnej i dysków. Podczas testów narzędzia te były intensywnie użytkowane w celu określenia ich wpływu na wydajność użytkową systemów operacyjnych. Inne narzędzie, o nazwie Network Monitor, zawiera podstawowy analizator pakietów przesyłanych w sieci, pozwalający na identyfikowanie typów pakietów przychodzących do serwera. Te dwa utility, skojarzone razem, mogą być używane do porównywania osiągów i możliwości serwerów Windows 2000.