Napędy DAT

Kasety DAT (Digital Audiotape) o szerokości taśmy 4 mm zostały opracowane przez Japończyków do zastosowania w magnetofonach cyfrowych. Pojemność kaset DAT osiąga obecnie do 48 GB (24 GB bez kompresji). Ze względu na pojemność kasety DAT wykorzystuje się do tworzenia kopii bezpieczeństwa w sieciach lokalnych. Głównymi producentami urządzeń DAT są: Hewlett-Packard, Seagate i Tecmar.

W napędach typu DAT stosowane są różne odmiany standardu zapisu DDS (Digital Data Storage). To technologia z zapisem helikalnym, gdzie dane zapisywane są ukośnie, w poprzek szerokości taśmy. Zastosowanie DDS umożliwiło ponad 200 razy szybszy niż wcześniej zapis i odczyt danych, z możliwością odszukania pliku na taśmie w czasie ok. 20 s. Najnowsza odmiana standardu DDS - standard DDS-4 - pozwala zapisać na taśmie do 48 GB danych (po kompresji) na jednej, niewielkiej kasecie o rozmiarze zbliżonym do połowy kasety magnetofonowej.

Szybkość transmisji danych dla kaset DAT wynosi 2 MB/s (dla DDS-3 oraz 6 MB/s dla DDS-4). Taśmy DAT charakteryzują się stosunkowo niskim czasem dostępu (rzędu 20 s) i dużą niezawodnością (średni czas pracy międzyawaryjnej wynosi ok. 250 tys. godz.). Wszystkie nowe wersje napędów DDS zapewniają wsteczną kompatybilność z taśmami zapisanymi w starszych wersjach, aż do DDS-2.

8 mm, DLT i Super DLT

Przykładem rozwiązań korzystających z taśm 8 mm są urządzenia firmy Exabyte, która m.in. wprowadziła na rynek serię streamerów Mammoth. Mają one pojemność kaset do 60 GB (150 GB po kompresji) i mogą przesyłać dane z szybkością do 6 MB/s (przy MTBF ponad 250 tys. godz.). Streamery tego typu stosują zapis helikalny i dlatego można je określić jako wersję DAT dla taśm 8 mm.

Niezawodność urządzeń taśmowych jest istotna ze względu na spore ilości ciepła, jakie wydzielają się w kasecie podczas zapisu danych. Aby zapobiec temu zjawisku, wdrożono technologię DLT (Digital Linear Tape), opracowaną przez Digital Equipment, w której głowice nie dotykają w trakcie pracy taśmy i pracują przy innej ścieżce zapisu niż w "klasycznych" taśmach 8 mm (wąska sinusoida, zamiast skośnych linii dla taśm helikalnych). Technologię DLT wprowadziła firma Quantum, która kupiła ten znak handlowy od DEC.

DLT jest obecnie najszerzej wspieraną i najbardziej rozwijaną technologią taśmową - znajduje się w ofercie wielu producentów sprzętu. Obecnie na rynku dominują: DLT1, DLT 7000 i DLT 8000. Pojemność wynosi odpowiednio: 40, 35 i 40 GB bez stosowania kompresji oraz 80, 70 i 80 GB z kompresją.

Przykładem napędu DLT jest Tandberg DLT1, który zapamiętuje na jednej taśmie DLT IV 40-80 GB danych (po kompresji) i jest wyposażony w szybki interfejs Ultra-Wide-SCSI2 LVD. Tak samo jak w przypadku produkowanej przez Tandberg Data serii napędów SLR i DLT, serię DLT1 rozszerzono o autoloader Tandberg DLT7. Jest on wyposażony w napęd DLT1 oraz magazynek na 7 taśm i ma pojemność 280-560 GB (po kompresji).

Linia napędów DLT1 cechuje się wysoką jakością i niezawodnością. Przykładowo, błąd w odczycie występuje na 20 mln zapisanych GB, średni czas bezawaryjnej pracy (MTBF) wynosi minimum 200 tys. godz. przy 100-proc. obciążeniu.

Najnowszą technologię Quantum nazwano SuperDLT. Jest kompatybilna z wersją poprzednią (czyta nośniki zapisane w standardzie DLT), a jednocześnie dysponuje najmniejszym napędem o pojemności 80 GB (bez kompresji). Nowości technologiczne zastosowane w SuperDLT to m.in. laserowo wspomagany zapis magnetyczny LGMR, obrotowy naprowadzający mechanizm optyczny Pivoting Optical Servo (POS), wiązka głowic magneto-rezystywnych Magneto-Resistive Cluster Heads oraz filtracja sygnału Partial Response Maximum Likelihood (PRML).