Finlandia

Już w pierwszej połowie lat 90. podjęto działania na rzecz ścisłego połączenia rozwoju kraju z technikami informacyjnymi. Na bazie zleconych przez rząd badań i analiz na przełomie 1994/95 r. powstała pierwsza "Narodowa Strategia Informacyjna" przygotowana pod auspicjami Ministerstwa Finansów. Opracowano wskaźniki oceny postępu działań oraz wyznaczono zadania i plany ich realizacji na poziomach krajowym, regionalnym i sektorowym.

Na podstawie analiz opracowanych przez fiński Fundusz Nauki i Rozwoju we współpracy z narodową Radą ds. Społeczeństwa Informacyjnego w 1998 r. powstał drugi program strategiczny Jakość życia, wiedza i konkurencyjność.

Za najważniejsze sfery rozwoju uznano usługi elektroniczne, zarządzanie wiedzą, gospodarkę sieciową i elektroniczną administrację.

Grunt do realizacji idei e-Government przygotowano w wyniku przeprowadzonej pod koniec lat 80. reformy administracji publicznej i modernizacji systemu zarządzania sferą publiczną. W roku 2001 Komitet Doradczy ds. Społeczeństwa Informacyjnego przy rządzie fińskim powołał specjalny zespół do określenia najważniejszych przeszkód w rozwoju administracji elektronicznej i przygotowania stosownego planu działań. W jego skład weszli przedstawiciele ministerstw i władz lokalnych. W roku 2002 plan ten przedstawiono Komitetowi Doradczemu i radzie państwa. Przyjęty przez rząd program (http://www.vn.fi/vm/english/publicmanagament) stawia na rozwój systemów zarządzania informacjami w organach administracji państwowej. Fińskie urzędy i agencje rządowe są zaliczane do najlepiej zinformatyzowanych w Europie, oferując wiele usług online zarówno obywatelom, jak i przedsiębiorstwom. Do najczęściej odwiedzanych należy m.in. działający od 1997 r. serwis Ministerstwa Finansów (http://www.tyvi.org).

Polityka w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych leży w gestii Ministerstwa Transportu i Komunikacji (ww/lvm.fi). Zajmuje się ono m.in. sprawami infrastruktury telekomunikacyjnej, handlu elektronicznego czy bezpieczeństwa sieciowego.

Francja

Prace nad projektem infostrady (nie tylko rządowej) rozpoczęto w 1994 r. W roku 1998 opracowano program rozwoju społeczeństwa informacyjnego PAGSI (http://www.internet.gouv.fr). Do priorytetowych obszarów działalności zaliczono m.in. edukację, kulturę, e-government, regulacje prawne, innowacyjność. W roku 2000 program zmodyfikowano. Za najważniejsze zadania uznano edukację oraz powszechny dostęp do Internetu, nowe miejsca pracy, międzynarodową współpracę naukową i rozwój nowych technologii.

Administracja francuska ma scentralizowaną strukturę, co powoduje opór przed wprowadzaniem zmian i reform.

Mimo to za pośrednictwem Internetu jest już dostępne ponad 60% procedur administracyjnych. Działa rządowy portal centralny (http://www.service-public.fr), który kieruje użytkowników do miejsc, w których można załatwić poszczególne sprawy. Duże znaczenie ma wprowadzenie standardowego protokołu wymiany danych. Infrastruktura obsługi podpisu elektronicznego działa na zasadach partnerstwa publiczno-prywatnego.

Za informatyzację nie odpowiada tylko jedna wydzielona jednostka rządowa. Sprawy związane z tworzeniem warunków sprzyjających wykorzystaniu technik informacyjnych są prowadzone w różnych ministerstwach, m.in. Ministerstwie Infrastruktury, Transportu i Gospodarki Przestrzennej (http://www.equipement.gouv.fr), Ministerstwie Badań i Nowych Technologii (http://www.recherche.gouv.fr) czy Ministerstwie Służby Cywilnej i Reformy Administracji (http://www.fonction-publique.gouv.fr).

Grecja

Białą księgę społeczeństwa informacyjnego rząd opublikował już w 1995 r. Szczególną uwagę zwracano w niej m.in. na stworzenie możliwości w pełni elektronicznej obsługi obywateli przez administrację. Jej założenia następnie rozwinięto w obecnie obowiązującym Greckim Operacyjnym Programie na rzecz Społeczeństwa Informacyjnego OPIS (http://www.infosociety.gr). Każde ministerstwo ma własny program budowy e-government. Podstawowym portalem rządowym jest serwis prowadzony przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (http://www.polites.gr).