Kierunki rozwoju narzędzi do planowania i projektowania sieci

Bardzo szybki w ostatnich latach wzrost liczby i wielkości sieci wpłynął na zmianę podejścia do zagadnienia planowania i projektowania sieci. Usługodawcy internetowi i duże organizacje, odczuwając potrzebę szybkiego rozszerzania infrastruktury sieciowej, poszukują kompleksowych narzędzi wspomagających i automatyzujących pewne aspekty procesu planowania i projektowania sieci - śledzenia i monitorowania topologii sieci, konfiguracji i fizycznych atrybutów, umożliwiających zaplanowanie rozszerzenia i zarządzanie złożoną siecią w czasie rzeczywistym.

Tworzenie usług sieciowych i ich wdrażanie stały się zależne od dokładnej inwentaryzacji sieci, umożliwiającej sprawne doposażenie sieci już istniejących. Coraz większego znaczenia nabierają pracujące w sieci mechanizmy autoidentyfikacji, pozwalające na bieżąco projektować zmiany w istniejących sieciach. Pojawiły się też narzędzia podejmujące próbę pewnej automatyzacji projektowania i weryfikacji takich projektów - problem tkwi jednak w tym, że urządzenia rozwijają się szybciej niż takie narzędzia, więc są one ciągle "o jeden krok w tyle".

Nowym wyzwaniem są też PDA i urządzenia bezprzewodowe. Z kolei, w odniesieniu do bardziej tradycyjnych komponentów sieci, administratorzy oczekują bardziej dokładnych pomiarów zachowań aplikacji pracujących w ich sieciach. Chcą jednak uzyskiwać takie informacje bez istotnego obciążania sieci czy też wprowadzania ogromnych ilości danych, niezbędnych do zapewnienia dużych możliwości modelowania w planowaniu.

Automatyczne raportowanie parametrów wydajnościowych planowanych zmian staje się wręcz niezbędne. Postulatem administratorów, kierowanym do dostawców oprogramowania, jest możliwość uzyskiwania codziennie rano nie tylko obrazu wydajności i wąskich gardeł ostatniego dnia, tygodnia czy miesiąca, ale także prognozy, jakie problemy aplikacyjne mogą pojawić się w najbliższej przyszłości.

Można też zauważyć wzmocnienie trendu konsolidacji projektowania sieci i zarządzania nią. Przewiduje się, że zarządzanie i projektowanie sieci stawać się będzie bardziej uporządkowanym i zintegrowanym procesem inżynierskim. Co więcej, narzędzia projektowe będą zintegrowane z rutynami zarządzania siecią, stając się w ten sposób łatwiejszymi w użytkowaniu.

Zarządzanie inwentaryzacją będzie też w coraz większym stopniu przenoszone w obszar tworzenia i udostępniania stosownych usług przez usługodawców sieciowych. Inwentaryzacja będzie nie tylko dziedziną inżynierską, ale obejmie także służby zaopatrzeniowe i operacyjne.

Istotnym mechanizmem będzie też możliwość oceniania odchylenia od założeń planu na podstawie analizy wdrażanego według tego planu przedsięwzięcia. Zarządcy sieci będą mogli monitorować odchylenia od planu, dotyczące aplikacyjnego środowiska operacyjnego, w celu zapewnienia aplikacjom wsparcia zgodnego z ich operacyjnymi celami.

Środki planowania sieci ciągle jeszcze w zbyt dużym stopniu skupiają się na infrastrukturze, a nie na aplikacjach. W miarę jak biznes zaczyna coraz poważniej traktować aplikacje jako środek osiągania zysków, narzędzia do zarządzania, przewidywania i monitorowania tych aplikacji muszą zapewniać bardziej użyteczne i dokładne informacje.

Przewiduje się, że dostawcy w szerszym zakresie zaczną zapewniać integrację z produktami alarmów i zarządzania zdarzeniami oraz klasyfikacją zdarzeń, interfejsami EAI (Enterprise Application Integration), aplikacjami zarządzania "stanem posiadania" i narzędziami zarządzania wydajnością. Rozszerzone biblioteki urządzeń, łatwe dostosowanie, wyrafinowane identyfikowanie sieci i wielopostaciowy import danych staną się tak samo istotne jak trzywarstwowa architektura dla skalowalności i otwarte API dla łatwego powiązania z istniejącymi już w sieci przedsiębiorstwa zestawami narzędzi. Przewiduje się, że narzędzia projektowe będą się stawać także łatwiejsze w użyciu, z intuicyjnym interfejsem, co wiąże się z kreatywnym zastosowaniem przeglądarek webowych.