Pakiety danych są transmitowane przez układ nadawczo-odbiorczy z przepływnością ok. 10 kb/s. CEBus opiera się na modelu komunikacyjnym peer-to-peer, a więc dowolny węzeł w sieci ma dostęp do medium w każdej chwili. Na podobieństwo Ethernetu został zaimplementowany protokół CSMA/CDCR (Carrier Sense Multiple Access/Collision Detection and Resolution), co zapobiega powstawaniu kolizji. W warstwach wyższych CEBus odnosi się do CAL (Common Application Language), umożliwiającego urządzeniom wymianę poleceń. CAL definiuje wspólną składnię komend i rodzaj uzupełniającego ją słownika. Definiuje też różne funkcjonalne podjednostki elektronicznych urządzeń, które są nazywane kontekstami. Każdy kontekst jest przypisywany do obiektu, który reprezentuje różne funkcje sterujące. Obiekty są następnie definiowane przez zbiór zdarzeń, który specyfikuje operacje funkcji obiektu. Prościej: funkcja obiektu ma przypisany zbiór zdarzeń.

Intellon oferuje swoje produkty w zależności od stopnia integracji wymaganej przez określonego odbiorcę - innymi słowy obsługuje innych producentów sprzętu dla sieci domowych. Ale w ofercie Intellona znajdują się zarówno układy scalone, jak i kompletne urządzenia.

Firma wprowadziła na rynek nowy chipset INT5130, który jest prawdopodobnie pierwszym układem dla sieci opartych na liniach zasilających, zapewniających przepływność 14 Mb/s. Jego wydajność miała być z założenia porównywalna z Ethernetem. Nośnikiem transmisyjnym są oczywiście przewody domowej instalacji elektroenergetycznej. Wspomniany układ charakteryzuje się wartościowymi własnościami - multipleksowaniem OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) i 56-bitowym szyfrowaniem DES.

PNT firmy Inari

PNT (Powerline Networking Technology) jest systemem skalowalnym od niskich do wysokich przepływności. Zapewnia jakość usług niezbędną przy transmisji głosu i wideo. PNT składa się z trzech głównych członów: Inari DPL (Digital Powerline), PLX (Powerline Exchange Protocol) oraz ALS (Application Layer Services).

DPL definiuje zespół reguł, od których zależy, jak informacja będzie transmitowana pomiędzy fizycznymi (sprzętowymi) składnikami sieci. DPL stosuje modulację PSK (Phase Shift Keying). W PSK sygnały cyfrowe są wysyłane przez linię energetyczną z wykorzystaniem dwóch lub więcej zmian faz w wąskim pasmie. Przesunięcie fazowe jest przeznaczone do reprezentowania specyficznego (konkretnego) symbolu, jak logiczna jedynka lub zero. Zaletą PSK jest jej niski koszt.

PLX jest własnym protokołem Inari, który obejmuje warstwy łącza danych, sieciową i transportową modelu OSI. Co ważniejsze, protokół PLX zajmuje się specyficznymi żądaniami MAC dla domowych sieci. Przed stworzeniem tego protokołu spółka analizowała wszystkie istniejące protokoły MAC, jak: Ethernet, TR, ATM, 802.11 Wireless i CEBus. Przeprowadzone badania utwierdziły ją w przekonaniu, że żaden z nich nie nadaje się do adaptacji w nieprzyjaznym środowisku sieci energetycznych. W tym stanie rzeczy firma opracowała własny protokół, specjalnie dla sieci okablowania elektroenergetycznego.

W efekcie protokół PLC MAC został zaprojektowany zgodnie ze schematem scentralizowanego przesyłania żetonu i może łatwo wspierać zarówno sieć sterowania, jak i sieć danych. Strumień danych i asynchroniczne dane mogą być wsparte przez centralną alokację szczelin czasowych w nośniku transmisyjnym i umożliwienie parze węzłów, nad którymi czuwa Active PLX Manager, prowadzenia dialogu. Protokół PLX zapewnia liczne opcje jakości usług, jak: nadawanie priorytetów, alokacja wielu szczelin czasowych, zarządzanie kanałami, wykorzystanie nie używanych szczelin czasowych czy kolejkowanie. Poza tym PLX charakteryzuje się wydajnymi algorytmami szyfrowania, 32-bitowym adresowaniem z 16-bitowym CRC, możliwością stworzenia sieci ad hoc, wsparciem wielu szybkości, gwarantowaniem szczelin czasowych dla komunikacji izochronicznej, krótkimi pakietami ułatwiającymi przełączanie z niewielkim opóźnieniem i tzw. cienkimi warstwami, sieciową i transportową, dla zagnieżdżonych aplikacji. Warstwy te są zintegrowane w układzie scalonym. Protokół PLX zapewnia urządzeniom kompletne funkcje sieciowe, bez obciążania zdalnego urządzenia skomplikowanym plikiem protokołów, jak na przykład TCP/IP.

Jednak dla zapewnienia komunikacji z zewnętrznymi węzłami IP trzeba udostępnić wiele scentralizowanych usług na rezydentnej bramie. Dlatego twórcy z Inari wprowadzili ALS (Application Layer Services) dla rezydujących bram i węzłów końcowych. I tak Proxy Server trasuje i dostarcza dane internetowe, głos i wideo, wliczając w to VoIP w domu. Oferuje także współdzielony dostęp przez jedno połączenie internetowe. Z kolei E-mail Server upraszcza stosowanie poczty elektronicznej w domu lub biurze (w jego wnętrzu), a Voice Server świadczy usługę trasowania pakietów VoIP i jest w pełni zgodny z H.323. Zapewnia też pocztę głosową. Natomiast Network Administration Services umożliwiają klientom zarządzanie siecią opartą na liniach energetycznych w biurze lub domu.

Węzeł końcowy ALS ma zaimplementowany iCAL (Inari Common Application Language). PLT ma zaadaptowany CEBus Generic Common Application Language jako swoją warstwę aplikacji dla węzłów sieciowych. Niemniej jednak topologią Inari CAL jest klient/serwer, a CEBus Generic CAL stosuje peer-to-peer. W architekturze Inari każdy węzeł klient jest całkowicie nieświadomy istnienia oraz możliwości innego węzła. Zamiast tego informacja jest magazynowana w centralnej bazie danych, w rezydentnej bramie domowej.