Tworzenie klastra Network Load Balancing

Proces instalacji i konfiguracji należy podzielić na dwa podstawowe etapy. Zakładając, że mamy już przynajmniej dwa zainstalowane serwery z rolą Client Access, należy dla nich skonfigurować load balancing, a później utworzyć Client Access Array. Najpierw skorzystamy z usługi Network Load Balancing, którą można uruchomić jako dodatek w systemach serwerowych Microsoft.

Na każdym serwerze z rolą CAS musimy uruchomić dodatek NLB. Można to zrobić, wykorzystując menedżera serwera, gdzie w gałęzi Features należy zaznaczyć Równoważenie obciążenia sieciowego (Network load balancing) lub wykonać polecenie PowerShell:

[PS] C:\> Add-WindowsFeature NLB

Po zainstalowaniu na pierwszym z serwerów CAS należy uruchomić konsolę Network Load Balancing Manager, z menu Cluster wybrać New. Kreator przeprowadza przez opcje konfiguracyjne - na początku należy określić hosty, które będą wchodziły w skład klastra NLB, oraz na którym interfejsie sieciowym będzie on obsługiwany (dobrym rozwiązaniem jest zainstalowanie na serwerach interfejsy dedykowane dla usługi równoważenia obciążenia sieciowego). Następnie określamy priorytet obsługi połączeń dla danego serwera. Ostatnie dwa kroki to określenie nazwy domenowej dla klastra (użyjmy dla przykładu outlook.domena.local), jego adresu IP oraz zakresu portów obsługiwanych przez klaster NLB (domyślnie jest to zakres od 0 do 65535).

Zobacz również:

• Wielka inwestycja Atmana w przetwarzanie danych
• AI ma duży apetyt na prąd. Google znalazł na to sposób

Pomyślnie skonfigurowany klaster równoważenia obciążenia sieciowego powinien wyświetlać podłączone hosty z ikonkami w kolorze zielonym. Aby zakończyć konfigurację należy jeszcze ustawić forwarding dla kart sieciowych, które zostały wybrane dla obsługi NLB, wykonując polecenie:

netsh interface ipv4 set int "NLB" forwarding=enabled

(gdzie NLB należy zastąpić nazwą odpowiedniego interfejsu)

Utworzenie Client Access Array

Tuż przed utworzeniem klastra Client Access należy w konfiguracji DNS dodać rekord A z nazwą nadaną przy tworzeniu klastra NLB wskazujący na skonfigurowany dla niego adres IP. Aby skonfigurować Client Access Server Array należy w konsoli Exchange Management Shell wykonać polecenie:

[PS] C:\>New-ClientAccessArray -Name CASArray -Site "Default-First-Site-Name" -Fqdn outlook.domena.local

Po utworzeniu klastra dostęp do nowo utworzonych baz skrzynek pocztowych w Exchange 2010 będzie odwoływał się przez Client Access Array czyli adres outlook.domena.local. Natomiast wcześniej utworzone bazy należy skonfigurować do korzystania z Client Access Array przy pomocy polecenia:

[PS] C:\>Get-mailboxdatabase | set-mailboxdatabase -rpcclientaccessserver outlook.domena.local

Wykonując poprawnie wszystkie powyższe czynności klient pocztowy Outlook będzie łączył się z CAS Array, a nie z pojedynczym serwerem Client Access.

Konfigurując Database Availability Groups oraz Client Access Servers Array należy zwrócić uwagę, że nie można uruchomić usługi NLB w przypadku, gdy na serwerze uruchomiony został DAG. Jest to spowodowane tym, że na pojedynczym serwerze nie da się jednocześnie włączyć usługi Network Load Balancing oraz Failover Cluster.

Powyższa konfiguracja pozwoli zabezpieczyć się przed ewentualnymi awariami serwerów Mailbox oraz Client Access, dzięki czemu znacznie poprawi się realizacja założeń wysokiej dostępności dla systemu pocztowego. Nie mniej jednak zawsze należy pamiętać o bieżącym wykonywaniu kopii zapasowych danych na serwerze Exchange.