Dostęp do Internetu
- Andrzej Janikowski,
- 01.02.2001
Telefoniczne linie oparte na skrętkach są ciągle najbardziej rozpowszechnionym medium wśród indywidualnych abonentów. Z upływem czasu będą wprowadzane nowe technologie, zapewniające szybsze przesyłanie danych za pośrednictwem tego popularnego medium.
System światłowód/kabel koncentryczny był pierwotnie przeznaczony dla szerokopasmowych aplikacji wideo. Ponieważ taki system jest z natury szerokopasmowy, jego odmiany zostały zaadaptowane także do szybkich transmisji danych, głównie dla osób pracujących w miejscach zamieszkania.
Bezprzewodowy dostęp do Internetu ma dwa źródła: systemy satelitarne stworzone dla szerokopasmowego wideo, mające zdolność przesyłania danych z wysokimi przepływnościami, jak również systemy przeznaczone dla użytkowników w ruchu - komórkowe i komórkowe PCS (Personal Communications Service).
Dominującymi systemami dla użytkowników biznesowych są optyczne systemy SDH czy SONET. Można się też spodziewać, że w przyszłości osobom wykonującym pracę w domach lub mniejszych biurach zostanie udostępniony w pełni światłowodowy system PON (Passive Optical Networks).
Systemy oparte na skrętkach
Są trzy obszerne kategorie systemów opartych na skrętce lub skrętkach:- modemy analogowe - VBD (Voiceband Data Modems);
- IDSL (ISDN DSL);
- systemy xDSL (x Digital Subscriber Line).
Symetryczne transmisje modemowe kończą się na przepływności 33,6 kb/s. Transmisje asymetryczne zgodne z V.90 - 56 kb/s w kierunku abonenta i do 33,5 kb/s w kierunku przeciwnym - oferuje już prawie każdy operator.
ISDN DSL oraz ISDN
IDSL jest skrótem od ISDN DSL. Z technicznego punktu widzenia jest to DSL funkcjonujący na linii ISDN. Protokół ISDN jest jednym z najstarszych i najbardziej ustabilizowanych standardów transmisji liniami telefonicznymi. Ponieważ IDSL używa tych samych protokołów, warto przyjrzeć się samemu ISDN. Jak więc działa ISDN?
Kiedy linia telefoniczna ulega konwersji na ISDN, jest wtedy zdolna do transmitowania z przepływnością 144 kb/s. Na taką przepływność składają się dwa kanały B po 64 kb/s i jeden kanał D - 16 kb/s. Dwa pierwsze kanały są przeznaczone do transmisji danych, trzeci jest obciążony funkcjami kontroli dwóch pierwszych. Kanały B mogą być połączone i wtedy przepływności sumują się, dając 128 kb/s. Ale w trybie ISDN głos, dane czy faks muszą być przenoszone w kanałach B. Oznacza to, że kiedy odbiera się rozmowę telefoniczną lub zamierza ją nawiązać, wtedy jeden z kanałów B zostaje odłączony od Internetu. W konsekwencji przepływność spada do 64 kb/s.
Główna różnica między ISDN a IDSL sprowadza się do tego, że IDSL używa całkowicie odseparowanej linii telefonicznej. Mówiąc prościej - linia IDSL jest oddzielona od linii telefonicznej dedykowanej do połączeń internetowych. Dzięki temu abonent zawsze operuje na przepływności 128 kb/s, niezależnie czy rozmawia przez telefon czy nie. Wada jest oczywista: konieczność płacenia dodatkowego rachunku.
Maksymalna odległość przesyłania sygnałów łączem IDSL wynosi 5,5 km, ale może ona być podwojona dzięki zastosowaniu regeneratora - U loop repeater. Podobnie jak ISDN i SDSL system IDSL korzysta z modulacji 2B1Q.