jeden z protokołów wewnątrzdomenowego routingu typu link-state do wyznaczania tras połączeń z wykorzystaniem algorytmu Dijkstry. Uwzględnia liczbę skoków (hops), szybkość transmisji, opóźnienia spowodowane przeciążeniem w sieci i koszt używanego routera. Jest bardziej wydajny od wektorowych sposobów routingu (RIP) i lepiej dostosowuje się do bieżących zmian topologii sieci, lecz wymaga większej mocy obliczeniowej węzła.