Systemy plików zarządzające zasobami rozproszonymi

Przedsiębiorstwa eksploatujące rozproszone pamięci masowe (rozproszone zarówno w ramach jednego systemu informatycznego, jak i zainstalowane w różnych lokalizacjach) powinny się zainteresować oprogramowaniem DSF (Distributed File System). DFS, czyli system rozproszonych plików, zarządza rozproszonymi geograficznie urządzeniami pamięci masowej, w tym sieciami SAN i serwerami NAS. Narzędzia takie znajdziemy w ofertach IBM Tivoli, LSI Logic, Silicon Graphics, Sun i Veritas Software.

Można oczywiście zdać się na systemy plików zarządzające pojedynczymi serwerami i plikami przechowywanymi w dołączonych do tych serwerów (bezpośrednio lub przez sieć) pamięciach masowych. Jeśli jednak system informatyczny opiera się na wielu rozproszonych stacjach NAS czy sieciach SAN, system DSF może się okazać narzędziem nieocenionym.

Chociaż rozwiązania oferowane przez poszczególnych dostawców oprogramowania DFS różnią się między sobą, to wszystkie działają według tej samej zasady - w całym systemie funkcjonuje jeden system plików, z usług którego korzystają serwery i klienci. Jeśli w sieci pracują trzy serwery NAS, to w tradycyjnym rozwiązaniu każdy z nich dysponuje własnym systemem plików, a klienci korzystający z ich usług za pośrednictwem protokołu Network File System muszą instalować trzy instancje tego oprogramowania. W przypadku rozwiązania opartego na DFS wystarczy jedna instancja systemu rozproszonych plików.

Aby oprogramowanie DFS mogło efektywnie współpracować z różnymi systemami plików zarządzających serwerami NAS (w przypadku serwerów uniksowych będzie to NFS, a serwerów Windows: Common Information File System), producenci uciekają się do oryginalnych metod. Każda z nich prowadzi jednak do tego, by wszystkie pliki były traktowane jako jeden, spójny zasób.

Oto dwa przykładowe rozwiązania DFS: SANsymphony to narzędzie zarządzające homogenicznymi i heterogenicznymi środowiskami sieciowych pamięci masowych, którego producentem jest DataCore Software; TotalNET Advanced Server 7.0 firmy LSI Logic służy do integracji struktur NAS i SAN i uzyskiwania w przezroczysty sposób dostępu do danych (zarówno na poziomie plików, jak i bloków).

Przełączniki SAN - małe jest piękne, ale duże lepsze

Przełączniki SAN można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej należą tanie przełączniki zaprojektowane z myślą o obsłudze mniejszych sieci SAN, a do drugiej - przełączniki typu director. Dążąc do tego, aby liczba skoków była w sieci SAN jak najmniejsza, administratorzy dużych sieci decydują się często na rozbudowane przełączniki typu director.

Przełączniki takie są wyposażone w bardzo dużą liczbę portów, do których można podłączyć dziesiątki serwerów, pamięci masowych oraz zwykłych przełączników, tworząc sieć SAN charakteryzującą się dużą nadmiarowością i odpornością na uszkodzenia. Zawierając większą lub taką samą liczbę portów co zwykłe przełączniki, oferują komplet dodatkowych opcji używanych w tym środowisku.

Główni dostawcy przełączników SAN to: Brocade, Cisco, McData, CNT i QLogic, a wśród nich w produkcji przełączników typu director specjalizują się Cisco i McData. Na tym rynku sytuacja jest płynna, ale od czasu, gdy do gry włączyło się Cisco, sprzedaż przełączników FC/SAN rośnie. W 2002 r. prym wiodły firmy: McData (55,8% rynku), Brocade (29,2%) i CNT (15%). Dane te nie uwzględniają Cisco i QLogic, które oferują wysoko wydajne przełączniki SAN, ale weszły na rynek później. Analitycy przewidują, że pod koniec 2003 r. udział Cisco na rym rynku może wynieść 12-15%. Cisco nie ukrywa tego, że - jak zwykle - będzie dążyć do objęcia pierwszego miejsca.