Przełączanie MPLS umożliwia ponadto bezpośrednie integrowanie warstwy IP z optycznymi zasobami transportowymi operatora, dając usługodawcom możliwość optymalizacji sieci z wykorzystaniem zalet protokołu IP. Dzięki temu łatwiej można poradzić sobie z lawinowym wzrostem ruchu IP przy niższych kosztach operacyjnych i serwisowych, polepszeniu ulegają także aspekty operacyjne (obecnie istotniejsze dla operatorów niż kiedyś), łącznie z ułatwieniem zarządzania awariami. Alcatel-Lucent ocenia, że wdrożenie technologii MPLS pozwala operatorowi obniżyć koszty inwestycyjne min. o 30%.

Komu potrzebny MPLS?

Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na usługi z gwarancją jakości w sieciach wielousługowych, pojawiła się konieczność wdrażania skuteczniejszych metod kierowania ruchem, ponieważ dotychczasowe algorytmy IP (oparte na najkrótszej ścieżce) prowadziły do rezultatów dalekich od optymalnych. Implementacja w środowisku IP takich protokołów zarządzania, jak IntServ (Integrated Services) czy DiffServ (Different Services), usprawniła ten proces, ale dopiero stosowana od niedawna technologia MPLS pozwoliła na elastyczne definiowanie, kierowanie, przenoszenie i przełączanie pakietowych strumieni danych w środowisku sieciowym z protokołem IP.

Wdrożenie technologii MPLS w sieciach "czysto telekomunikacyjnych", ale z protokołem IP, dodatkowo utorowało drogę do prowadzenia transmisji w czasie rzeczywistym, co początkowo było możliwe tylko przy przekazach głosowych, a obecnie powszechnie jest stosowane w transporcie obrazów i wszelkich transmisjach multimedialnych. Technologia MPLS prezentuje wyższy poziom w ewolucji transportowej, za sprawą integracji przełączania w warstwie 2 (data link layer) z technologią routingu w warstwie 3 (network layer). Integracja ta ma na celu standaryzację przełączania pakietów w sieci oraz stworzenie jednolitej i elastycznej struktury o dużej skalowalności, zapewniającej większą efektywność niż dotychczasowe sieci.

Dla zwykłego użytkownika, sieć MPLS jest po prostu szybkim i bezpiecznym internetem klasy biznesowej, oferującym wyższy poziom bezpieczeństwa, gwarancję jakości obsługi QoS oraz stosunkowo łatwą procedurę włączania kolejnych węzłów sieciowych do procesu transportowego. Pakiety wchodzące do sieci otrzymują etykietę "symbolizującą" adres docelowy (ściślej: adres routera brzegowego, do którego jest przyłączony odbiorca pakietu) oraz odpowiednią klasę usług. Wewnątrz sieci operatora pakiety trasuje protokół MPLS wyłącznie na podstawie etykiet, a nie adresów, co sprawia, że transport jest nie tylko szybszy, ale i bezpieczniejszy.