Telewizja w komórkach

Odbiór analogowych programów telewizyjnych na małym ekranie telefonu komórkowego jest faktem. Usługę wspieraną przez technologie pakietowe GPRS/EDGE/HSDPA udostępnia już wielu operatorów komórkowych, a zbiór potencjalnych odbiorców nadal się powiększa. Według raportu Informa Telecoms & Media, liczba klientów sieci 3,5G wzrośnie z 2,5 mln (koniec 2006 r.) do 200 mln w 2010 r., podczas gdy rynkowy udział w HSDPA (High Speed Downlink Packet Access) sięgnie wtedy ok. 65%. Z tych prognoz wynika również, że właśnie ta technologia będzie miała zasadniczy wpływ na wdrażanie telewizji mobilnej w telefonach komórkowych, chociaż coraz częściej mówi się o rozwiązaniu HSUPA (High Speed Uplink Packet Access), które zapewnia nie tylko szybkie pobieranie, ale także i wysyłanie danych w stronę Sieci. Za 5 lat z tej technologii transmisji ma korzystać 19% klientów telefonii 3,5G.

Nadzieje pokładane w powszechnym dostępie do programów telewizyjnych za pomocą telefonów komórkowych 3G nie potwierdziły się do końca. Zdaniem operatorów chociaż potencjał technologii UMTS nie został wcale wyczerpany, zapotrzebowanie na coraz szersze pasmo potrzebne do pakietowej transmisji telewizyjnej może zmienić działająca w systemie rozsiewczym technologia cyfrowej prezentacji obrazu DVB-H. Operuje ona w innym zakresie częstotliwości radiowych niż systemy komórkowe, więc operatorzy 2G/3G będą mogli wtedy przeznaczyć cenne dla nich skądinąd pasmo do innych celów.

Cyfryzacja platform nadawczych z emisją programów radiowych i telewizyjnych powoduje, że właściwym kierunkiem rozwoju za kilka lat stanie się przekaz cyfrowego obrazu telewizyjnego do urządzeń przenośnych. Dzięki wyposażeniu tych urządzeń w moduły do odbioru transmisji DVB-H, w niektórych telefonach już można odbierać cyfrową telewizję, dla której kanał zwrotny wymagany w aplikacjach interaktywnych może zapewnić dowolna technologia pakietowa (GPRS/EDGE/HSPA). Testy tego typu aplikacji prowadzą w Polsce TP EmiTel, TVN oraz Polsat wraz z Siemensem i Sagemem.

<hr>

Andrzej J. Piotrowski,

Centrum im. Adama Smitha

Tak jak w wiekach średnich szukano kamienia filozoficznego, tak obecnie trwają poszukiwania killer application, czyli czegoś co po objęciu połączeń głosowych ryczałtem stanie się dla operatorów telekomunikacyjnych atrakcyjnym źródłem przychodów. Prawdopodobnie skutki poszukiwań będą podobne, choć przy okazji powstaną i rzeczy użyteczne. "Wkładanie" dzisiejszego pomysłu na telewizję do komórki nie wydaje się nonsensem jedynie zwolennikom hasła: tysiąc razy powtórzona reklama ogłupi nawet najmądrzejszych. Do długotrwałego wpatrywania się w mały ekranik użytkownika może zmusić jedynie coś o silnym ładunku emocjonalnym: doniesienie o katastrofie, zamiłowanie do hazardu lub popęd seksualny. Oferta wideo dla telefonu będzie więc wnukiem dzisiejszej telewizji, niekoniecznie grzecznym i oferowanym na terenie dużych miast, gdzie tradycyjna telewizja też jest dostępna na każdym kroku. W lesie, nad jeziorem lub w górach operatorom nadal nie będzie się (prawie) nic opłacać - tym bardziej przesyłanie szerokiego strumienia danych. A więc i telewizja komórkowa podobnie jak dziś Internet tylko na obrazku będzie "everywhere".

<hr>

Nowa jakość z DVB-H

Od lat postępujący proces cyfryzacji platform nadawczych, które emitują programy telewizyjne i radiowe, wyznaczył nowy impuls w rozwoju telewizji mobilnej. Technologia emisji programów cyfrowych - w odróżnieniu od dotychczasowych przekazów analogowych - zapewnia większą interaktywność usług, daje lepszy obraz i wykorzystanie pasma oraz umożliwia bardziej przyjazny użytkownikowi wybór odbieranych treści. Dostosowanie telewizyjnych transmisji z platform cyfrowych do specyficznych wymagań małogabarytowych ekranów terminali przenośnych (inny rozmiar, mała rozdzielczość, odrębna struktura) wymagało opracowania standardu DVB-T, spójnego technicznie ze standardem DVB naziemnych nadajników platformy cyfrowej. Zatwierdzona (2004 r.) do stosowania w Europie wersja DVB-H (Digital Video Broadcast - Transmission System for Handheld Terminals) dla terminali mobilnych stanowi uzupełnienie cyfrowej emisji obrazu telewizyjnego DVB-T (Terrestrial) przeznaczonej do odbioru stacjonarnego.

Technologią transportu DVB-T natychmiast zainteresowali się operatorzy komórkowi, ponieważ integracja z rozwiązaniami komórkowymi GSM/UMTS dawała pewność poszerzenia kręgu abonentów o nowych użytkowników i dalsze zwiększenie zysków. Zintegrowana technologia UMTS/DVB-H staje się dzisiaj prawie obowiązującym w Europie standardem emisji telewizji mobilnej, zwłaszcza że transmisja DVB-H bazuje na protokole IP - co w praktyce oznacza poprawną współpracę z wieloma innymi sieciami IP. Nowy system umożliwia strumieniowy odbiór audio i wideo, za pośrednictwem wielu typów urządzeń przenośnych, takich jak: telefony komórkowe, komunikatory PDA, smartfony czy terminale samochodowe. Uzyskiwane w tej technologii przepływności sięgają 10 Mb/s w jednym kanale radiowym, są więc całkowicie wystarczające dla większości - jeśli nie wszystkich - aplikacji telewizji mobilnej.