Bez opłat za czas połączenia

Niepowodzenie ISDN przy stale rosnącym zapotrzebowaniu na szerokopasmowy dostęp do Internetu skłoniło dostawców do opracowania innego rozwiązania. Podstawową kwestią było zwrócenie uwagi na marnowanie dostępnego w analogowej linii abonenckiej pasma - przy odległości do 3 km można wykorzystać zakres do ok. 1 MHz, podczas gdy w zwykłej telefonii analogowej wykorzystuje się tylko 4 kHz. Miało to szczególne znaczenie w kontekście liczby linii abonenckich, którymi dysponowali operatorzy. Wykorzystanie tych linii umożliwiłoby znaczne uproszczenie sieci dostępowej - budowanie nowej infrastruktury kablowej nie jest wówczas konieczne. Właśnie takie podejście stało się inspiracją do wdrożenia nowych technologii, takich jak HiS (Home Internet Solution) oraz systemów xDSL. Oba wymienione rozwiązania opierają się na separacji transmisji danych i głosu.

Opracowana przez firmę Ericsson technologia HiS była pierwszym krokiem do zapewnienia stałego dostępu do Internetu bez opłat za czas połączenia. Z technicznego punktu widzenia usługę zrealizowano, wykorzystując unikatową metodę rozdziału kanałów na usługi telefoniczne i transmisję danych, co pozwoliło na jednoczesne korzystanie z dostępu do Internetu i prowadzenie rozmowy telefonicznej. Był to znaczący postęp w stosunku do połączeń komutowanych, nawet jeśli uwzględnić dostęp oparty na ISDN.

Technologia HiS, choć już nieco przestarzała, wciąż jest dostępna (w ramach usługi SDI) w ofercie TP. Usługa SDI pozwala na uzyskanie obustronnej transmisji danych z maksymalną prędkością do 115 kb/s (w wypadku jednoczesnego korzystania z telefonu prędkość wynosi 70 kb/s). Dzięki SDI dysponujemy również stałym adresem IP.

Pod względem technicznym system składa się z terminalu (umieszczonego u abonenta) oraz urządzenia dostępowego znajdującego się przy centrali telefonicznej. Do transmisji danych wykorzystuje się kodowanie 2B1Q, co pozwala osiągnąć w ramach dostępnego pasma przepustowość 160 kb/s.

Koszt instalacji systemu wynosi 500 lub 800 zł (netto) w zależności od charakteru umowy, a opłata abonamentowa to 130 zł (netto). Pod koniec 2002 roku w Polsce było zainstalowanych 90,5 tys. łączy SDI.

Znacznie lepsze parametry podczas korzystania z linii abonenckiej pozwalają osiągnąć modulacje z rodziny rozwiązań xDSL (Digital Subscriber Line). Na świecie technologie oparte na DSL okazały się przełomem, szczególne znaczenie miał zwłaszcza ADSL (Asymmetric Digital Subsrciber Line). Ta ostatnia technologia uwzględnia własności statystycznej transmisji danych na styku użytkownik - Internet (zapotrzebowanie na pasmo w kierunku do abonenta jest znacznie większe niż w kierunku przeciwnym). Głównym elementem technologii ADSL są modemy ADSL, podłączone u abonenta i w centrali telefonicznej. Wbudowany w każdy modem rozdzielacz (splitter) pozwala na jednoczesne przesłanie zwykłą linią abonencką głosu i danych. Podstawową cechą modemów ADSL jest oferowana szybkość transmisji danych - pierwsze wersje systemu zapewniały transfer 2 Mb/s do abonenta oraz 64 kb/s w drugą stronę. Obecnie najnowsze wersje modemów pozwalają osiągnąć odpowiednio 8 Mb/s i 576 kb/s.

Początkowo w ADSL wykorzystywano metodę modulacji o nazwie CAP (Carrierless Amplitude and Phase), która w pewnym sensie była adaptacją modulacji QAM do systemów DSL. Współczesne rozwiązania funkcjonują trochę inaczej - stosuje się tu modulację DMT (Discrete Multitone), w której całe dostępne pasmo jest podzielone na 256 podkanałów transmisyjnych o szerokości 4 kHz (ma to szczególne znaczenie w wypadku zakłóceń w pojedynczych podkanałach - w rzeczywistości dysponujemy 256 równoległymi transmisjami).

Na rysunku poniżej przedstawiono podział pasma dla obu modulacji wykorzystywanych w ADSL. Luka w zakresie 4-26 kHz wynika z konieczności zapewnienia strefy ochronnej do separacji obu sygnałów.