Sieci domowe (cz. IV) - Sieci bezprzewodowe

Wizje i aplikacje

SWAP jest jedną z możliwych opcji połączenia dla przyszłych sieci domowych. Relację tego ważnego protokołu z innymi urządzeniami przedstawiono na rysunku 8. Główny komputer osobisty w domu jest połączony z bramą, którą może być modem klasyczny, xDSL lub kablowy. Łącze może być ustalone za pośrednictwem zwykłego przewodu lub połączenia SWAP. Użytkownik komputera chce mieć lokalnie usługi i urządzenia, takie jak drukowanie, skanowanie, czytniki CD, DVD itp. Czas pokaże, czy USB będzie szyną wybieraną dla wielu urządzeń peryferyjnych, które nie wymagają połączeń zdalnych ani bezprzewodowych z komputerem.

Sieci domowe (cz. IV) - Sieci bezprzewodowe

Rys. 8. Wizja HomeRF

Na razie radiowe systemy sieci domowych nie zapewniają skutecznej obsługi aplikacji w rodzaju wideo w czasie rzeczywistym. Jako potencjalne zagrożenie dla swojego systemu promotorzy HomeRF widzą inne technologie. Mówi się często o klasycznym Ethernecie, HomePNA i PLC. Tę ostatnią wymienia się często w kontekście optymalizowania komunikacji między urządzeniami automatyki domowej, gdzie nie potrzeba wysokich przepływności. Ale HomeRF wspiera zarówno izochronicznych klientów, którzy są urządzeniami podrzędnymi wobec głównego komputera, jak i urządzenia sieci asynchronicznych.

Architektura SWAP

Architektura SWAP łączy w sobie cechy zarządzanej sieci dostarczającej izochroniczne dane (np. głosowe) oraz sieci równorzędnej typu peer to peer, która zapewnia przesyłanie danych. Sam protokół został tak zoptymalizowany, aby można było zapewnić domownikom wymagane przez nich usługi. W sieci SWAP mogą być trzy rodzaje urządzeń:

  • Punkty połączeniowe CP (Connection Point), które funkcjonują jak bramy między komputerem osobistym, siecią telefoniczną a urządzeniem kompatybilnym ze SWAP.

  • Urządzenia przesyłające głos. Ze uwagi na fakt, że zapewniają one transmisje izochroniczne, są nazywane węzłami I. Urządzeniami tego typu są bezprzewodowe telefony i walkie-talkie.

  • Węzły A - nazwa od asynchronicznego charakteru transmisji. Przykładem mogą być komputery PDA.

    Możliwe do skonfigurowania są także węzły łączące obydwie cechy. Punkt sterujący jest zazwyczaj połączony z domowym PC, najczęściej przez port USB. Może mieć także połączenie z siecią telefoniczną. Ma on zdolność dokonywania transferu danych w obydwie strony - do innego urządzenia używającego asynchronicznego protokołu i w kierunku przeciwnym. Punkt sterujący zarządza siecią w taki sposób, że przypisuje priorytety dostępu do medium radiowego dla urządzeń izochronicznych.

    SWAP jest hybrydowy. Między punktem sterującym a urządzeniem przesyłającym dźwięk stosuje schemat klient/serwer, ale między urządzeniami przesyłającymi dane - komunikację równorzędną peer to peer. Interaktywne transakcje głosowe są przełączane układowo z wykorzystaniem TDMA (Time Division Multiple Access), natomiast transakcje asynchroniczne wymagają przełączania pakietów i CSMA. SWAP został tak pomyślany, aby mógł obsłużyć różne aplikacje uruchamiane w domu, a nie aplikacje korporacyjne. W taki sposób można stworzyć wiele wariantów zastosowań.

    Prosta sieć SWAP może składać się z 2 węzłów A, jednego węzła I oraz punktu połączeniowego. Jeśli jednym z węzłów A jest urządzenie zarządzające energią, to komunikacja z nim jest zarządzana przez PC, który może maksymalizować długość życia baterii. Oczywiście notebook również mógłby zarządzać energią.

    SWAP ma unikatową zdolność pośród "wymieszanych" ze sobą sieciowych protokołów przenoszenia: intensywnego ruchu pakietowego, ruchu sterującego i wysokiej jakości przekazów głosowych. Komputer osobisty jest integralną częścią systemu SWAP, chociaż sposób transmisji każdy z każdym (peer to peer) jest możliwy nawet wtedy, kiedy PC nie funkcjonuje.


  • TOP 200