Near Field Communication przyszłością komórek?
-
- NetWorld,
- 05.12.2007, godz. 15:00
Telefon komórkowy dawno już przestał być urządzeniem do nawiązywania połączeń głosowych czy też wysyłania wiadomości SMS. Niemal każdy nowy model wyposażony jest w aparat fotograficzny, potrafi przesyłać wiadomości MMS, nawiązywać połączenia wideo. Rodzi się pytanie: co dalej? Jakie będą dalsze kroki?
Jednym z kierunków, ku któremu skłaniają się wielcy gracze na szeroko rozumianym rynku telefonii komórkowej, jest system płatności mobilnych. Powstało już nawet pierwsze takie rozwiązanie w Polsce. Polkomtel razem z firmą mPay uruchomiły usługę płatności za pomocą telefonu, opartą na technologii USSD (tzw. kody skrócone). Kolejnym krokiem, wspieranym przez wszystkich głównych operatorów na świecie, będzie system płatności mobilnych, w którym zostanie wykorzystana technologia NFC (Near Field Communication).
Co to jest właściwie NFC? Otóż, NFC to rodzaj/sposób komunikacji bezdotykowej (Contactless). Z taką bezdotykową technologią już dzisiaj często spotykamy się w naszym codziennym życiu, np. płacąc kartą zbliżeniową za przejazd komunikacją miejską, bądź też uzyskując dostęp do pomieszczeń w pracy czy też szkole. Istnieje wiele bezdotykowych technologii, jednakże zarówno operatorzy sieci komórkowych, jak i dostawcy usług (np. Visa, MasterCard, firmy świadczące usługi transportowe, banki, programy lojalnościowe) są najbardziej zainteresowani rozwiązaniem NFC.
NFC w świecie telefonii komórkowej można podzielić ogólnie na trzy kierunki. Wynika to z faktu, że telefon wspierający NFC musi posiadać trzy elementy:
- antenę;
- bezpieczny element, który przechowuje dane niezbędne do autoryzacji (może to być SIM/USIM, sam telefon bądź też karta MMC/SD);
- chip NFC odpowiadający za komunikację pomiędzy dwoma powyższymi oraz pomiędzy systemem operacyjnym telefonu.
Rys.1. Budowa telefonu wspierającego NFC
W celu lepszego zobrazowania działania technologii, rysunek 1 przedstawia w sposób poglądowy budowę aparatu telefonicznego przy założeniu, że elementem bezpiecznym jest karta SIM/USIM (UICC). Na rysunku tym pokazany jest sposób komunikacji pomiędzy kartą a komponentem NFC oparty na SWP (Single Wire Protocol). Na karcie SIM/USIM jest 8 styków, przy czym do zwykłych zastosowań wykorzystywanych jest tylko 5 z nich, pozostałe 3 były do tej pory zarezerwowane do przyszłego użycia. Ze względu na fakt, że ETSI SCP (ciało zajmujące się standaryzacją kart SIM/USIM) zadecydowało, iż dwa z trzech wolnych kontaktów będą zastosowane do obsługi protokołu szybkiej wymiany informacji (HSP - High Speer Protocol) opartego na USB, do obsługi technologii NFC pozostał tylko jeden kontakt.
Rys.2 Podział NFC
Podział technologii NFC w świecie telefonii komórkowej wynika z trzech elementów, o których wspominaliśmy wcześniej (antena, bezpieczny element, chip NFC). Podział ten uwidoczniony jest na rys. 2.
