Ten rodzaj rozliczania kosztów pozwala na planowanie kosztów według cen i stawek stałych w określonych okresach czasu – zwykle rocznych (koszty normatywne) oraz rozliczanie kosztów rzeczywistych. Różnicę miedzy kosztami standardowymi i rzeczywistymi zapisuje się jako zysk lub stratę. Taki rachunek kosztów znajduje zastosowanie przy niskiej inflacji (ok. 5%). Stosuje się przy wytwarzaniu seryjnym. Rachunek ten może być prowadzony według miejsc powstawania kosztów lub według nośników kosztów (przy produkcji na zlecenie).