Brygady interwencyjne

Ważnym etapem kryzysowego zarządzania dużymi projektami jest też rozbicie całości projektu na kluczowe obszary problemowe. Dekompozycja projektów ułatwia wyodrębnienie kluczowych i prowadzenie bezpośrednich działań operacyjnych na niższych poziomach organizacyjnych. W przypadku dużych projektów do takich obszarów deleguje się swego rodzaju grupy interwencyjne - zespoły odpowiedzialne za ugaszenie pożaru i usunięcie jego przyczyn w relatywnie niewielkim obszarze projektu kryzysowego.

"Zespoły takie powinny być złożone z osób, które nie tylko posiadają merytoryczne kompetencje, ale także potrafią zarządzać ludźmi, motywować, podejmować decyzje, a przede wszystkim komunikować się z innymi grupami" - zauważa Wojciech Woziwodzki. Do kluczowych kompetencji takich grup interwencyjnych zalicza on możliwość podejmowania decyzji ad hoc, upraszczania procedur komunikacji z zarządem i dostęp do wszystkich informacji mogących mieć wpływ na projekt. Podobnie w przypadku zespołów doradczych - konsultanci od początku muszą dysponować informacjami niezbędnymi do określenia prawdziwych przyczyn sytuacji kryzysowej oraz umożliwiających usunięcie nieprawidłowości.

Dogaszanie pożaru, czyli nauka na błędach

Ugaszenie pożaru to nie wszystko. Po opanowaniu sytuacji kryzysowej trzeba upewnić się, czy wyeliminowane zostało zagrożenie ponownym zapłonem pogorzeliska - czy w ramach akcji kryzysowej wyeliminowano wszystkie przyczyny kryzysu i wytypowane wcześniej problemy. Dopiero wtedy przychodzi czas na szczegółowe przeanalizowanie źródeł pożaru, szacowanie strat oraz kosztów akcji ratowniczej i jej wpływu na ostateczny stan organizacji. W miarę rozwiązywania problemów i gaszenia kolejnych ognisk pożaru pojawiają się też praktyczne pomysły na usprawnienie procesów biznesowych w ujęciu poszczególnych komórek organizacyjnych. Może się bowiem okazać, że uproszone procedury wdrożone na potrzeby projektu kryzysowego będą bardziej efektywne przy zachowaniu akceptowalnego poziomu ryzyka biznesowego.