NAT464 ma tą zaletę, że łącza między dostawcą a klientem są obsługiwane wyłącznie przez protokół IPv6. Jest to zupełne przeciwieństwo mechanizmów podwójnego stosu. Rozwiąże to problem poszukiwania adresacji dla klientów. Ponieważ model IPv4 jest wspierany poprzez IPv6, w przyszłości łatwiej będzie przejść w całości na adresację IPv6.

NAT464 jest problematyczny dla samego routera operatora, realizującego funkcje CGN oraz CPE. Najważniejszym problemem pozostaje to, że oba urządzenia muszą wspierać NAT64 / NAT46. NAT64 i NAT 46 to mechanizmy, które potrafią dokonać translacji IPv6/IPv4. Bramki muszą być zdolne do tłumaczenia między dwiema wersjami protokołu. Niewiele urządzeń obecnie to potrafi, więc klienci będą zmuszeni zmienić swoje urządzenia. Translacja między rodzinami adresów jest bardziej skomplikowana niż prosta translacja w ramach jednej rodziny adresacji. Z tego powodu implementacja NAT64 nie jest tak dobrze skalowalna, jak NAT44. Obietnicą kompromisu jest rozwiązanie określane nazwą DS Lite (Dual-Stack Lite), które eliminuje część problemów NAT464 poprzez wykorzystanie tunelowania.

Podwójny stos w wersji “LITE"

DS Lite rozwiązuje problemy poprzednich wdrożeń - wykorzystuje łącza IPv6 wyłącznie między operatorem a klientem, ale nie używa translacji NAT64. Gdy urządzenie klienta wysyła pakiet IPv4 do zewnętrznego miejsca przeznaczenia, pakiet IPv4 jest opakowywany w pakiet IPv6, w celu przesłania przez sieć operatora. Na urządzeniu z funkcją CGN pakiet jest odpakowywany i uruchamiana jest opcja NAT44. Tunelowanie IPv4 poprzez IPv6 jest znacznie łatwiejsze niż translacja, więc problemy wydajności oraz redundancji zostają wyeliminowane.

Podwójny stos w wersji "LITE" funkcjonuje na urządzeniu CPE, takim jak domowa brama do sieci. Jeżeli urządzenie wysyła pakiet IPv6, jest on trasowany do miejsca przeznaczenia IPv6. Jeśli urządzenie wysyła pakiet IPv4, brama CPE przeprowadza proces opakowania pakietu IPv4 do IPv6, ustawia jako adres przeznaczenia adres IPv6 urządzenia realizującego funkcję CGN. Ten model pozwala wykorzystać zarówno urządzenia IPv4, jak i IPv6 ukryte za bramką.

Największym problemem jest to, że funkcjonalność DS Lite musi być dodana do działających urządzeń CPE przez aktualizację oprogramowania lub wymianę urządzeń. Operatorzy nie są skłonni finansować klientom nowych urządzeń. Można spodziewać się więc nowych urządzeń wyłącznie u nowych klientów. Inny model DS Lite implementuje ten mechanizm na każdym końcowym urządzeniu, a nie CPE. Urządzenie ma wówczas podwójny stos i może wysyłać oraz odbierać zarówno pakiety IPv4, jak i IPv6.

Dokąd zmierza IPv6?

Dziesięć lat temu trudno było uwierzyć w prognozy mówiące o tym, że wkrótce zabraknie nowej adresacji IPv4. Większość propagatorów IPv6 w tym czasie przekonywało o ogromnym zapotrzebowaniu aplikacji dostępnych przez internet oraz eksplozji populacji społeczeństwa informacyjnego w Azji. Przepowiednie się spełniły. Protokół IPv6 nieuchronnie zbliża się do sieci operatorów. Stanowi znakomitą alternatywę dla wykorzystania współdzielonej adresacji IPv4. Dodatkowym obciążeniem dla operatora będzie z pewnością konieczność przydzielania i zarządzania zarówno adresami IPv4, jak i IPv6. Cały proces przybliża jednak do głównego celu, którym jest infrastruktura IPv6 w każdym miejscu sieci.

Tradycyjny podwójny stos jako mechanizm wdrożenia IPv6 odchodzi w zapomnienie. Architektura NAT464 jest wymagająca. NAT464 potrzebuje, aby zarówno CPE oraz bramka CGN potrafiły tłumaczyć między protokołami IPv4 oraz IPv6 (NAT64). Przyczynia się to do kłopotów z wydajnością, skalowaniem, redundancją. DS Lite jest obecnie najciekawszym rozwiązaniem, które bierze to, co najlepsze z NAT464, przy okazji redukując jego problemy. DS Lite wykorzystuje wyłącznie połączenia IPv6 między operatorem a klientem, ale nie używa translacji NAT64. Wkrótce z pewnością dowiemy się, co okaże się rynkowym sukcesem.

Artykuł powstał na podstawie bloga "Jeff Doyle on IP Routing" publikowanego w tygodniku "NetworkWorld".