Technologie sieciowe roku 2000

Technologie WDM I DWDM

Oczywiście WDM (wave division multiplexing) i ściśle z nią związana DWDM (dense WDM) są interesującymi technologiami, które mogą pomóc zwiększyć nawet czterokrotnie pojemność pojedynczej linii światłowodowej. Ale jeśli ktoś myśli, że oznaczać to będzie “darmowe pasmo” lub coś podobnego, to powinien poduczyć się teorii wolnego rynku.

Definicje tych technologii nieco się różnią, terminy często są używane wymiennie. Lecz jeśli w wyniku wykorzystania tych technologii zyskuje się cztery fale, to mamy do czynienia z WDM. Natomiast jeśli sygnał zostanie podzielony na osiem lub większą liczbę fal, to będzie DWDM.

Podobnie jak w przypadku gigabitowych i terabitowych routerów towarzystwa telekomunikacyjne będą czerpać korzyści z WDM, a jeszcze większe z DWDM, która jest preferowana w sieciach o dużym zasięgu. WDM znalazła zastosowanie w środowisku sieci LAN i sieci kampusowych. Jednak analitycy twierdzą, że w wielu przypadkach będzie taniej dla przedsiębiorstw położyć większą liczbę światłowodów w istniejących korytkach lub wykorzystać już zainstalowane włókna niż kupować sprzęt WDM.

Bardziej interesujące będzie środowisko sieci metropolitalnych, w których może rosnąć liczba rywalizujących ze sobą lokalnych towarzystw telekomunikacyjnych oferujących światłowody bądź nie wykorzystywane, bądź inne. W dolnym swoim zakresie technika WDM pozwoli przedsiębiorstwom rozszerzyć kampusowe sieci LAN na sieci MAN, przy małej lub żadnej stracie szybkości.

Jednak liczba przedsiębiorstw, które potrzebują pojemności technologii WDM, jest stosunkowo mała. Jak dotychczas technologie WDM/DWDM są głównie przedmiotem zainteresowania dostawców usług internetowych.

Linie DSL

Jeśli chodzi o zapewnienie dostępu zdalnych użytkowników do central telefonicznych, to wydaje się, że najlepszym środkiem są cyfrowe linie abonenckie DSL (digital subscriber line). Usługi modemów kablowych są widziane w większym stopniu jako opcja dla odbiorców niż dla biznesu.

Sieci kablowe rodzą wiele problemów związanych z zabezpieczeniami i

przeciążeniem pasma, wynikających z faktu, że kabel jest medium współużytkowanym. Jeśli dwóch sąsiadów korzysta z modemów kablowych, to najprawdopodobniej dzielą to samo pasmo.

Z drugiej strony linia DSL, jako że abonent jest jej jedynym użytkownikiem, gwarantuje całe pasmo do punktu POP (point of presence) lokalnego towarzystwa telekomunikacyjnego.

Wśród wielu zalet linii DSL specjaliści wymieniają tryb symetryczny, ponieważ zapewnia dwukierunkowe łącza o dużej szybkości (768 kb/s). Z kolei linie ADSL zapewniają znacznie większe szybkości w dół niż w górę. Pracownicy w odległych biurach będą często tworzyć obszerne dokumenty i potrzebować szybszych linii w górę. To może stać się punktem spornym, ponieważ towarzystwa telekomunikacyjne nadal oferują coraz szybsze wersje ADSL z łączem w górę o szybkości 897 kb/s.

Wszystko to jest słuszne, jeśli założy się dostępność linii DSL. Podczas gdy na dużym obszarze metropolitalnym ma się prawdopodobnie wybór pomiędzy dostawcami kabla, ISDN i linii DSL, to zupełnie inaczej ma się z większością obszarów oddalonych, a nawet z lokalizacjami nie tak bardzo odległymi, ale zbyt dalekimi od central telefonicznych podtrzymujących linie DSL.

Istnieją inne kwestie, takie jak standaryzacja, która dotyczy szczególnie linii SDSL, i wspieranie równoczesnej transmisji danych i głosu, z czym nie spieszą się dostawcy tej techniki. Wśród wielu dostawców linii DSL są małe towarzystwa telekomunikacyjne, które nie dysponują odpowiednimi funduszami.

Tempo rozwoju technik DSL jest nadal tak duże (szczególnie w Ameryce Północnej), że trudno sobie wyobrazić, by mogły one przejść w zapomnienie. W pierwszym kwartale ubiegłego roku w porównaniu do poprzedniego wzrost udziału sprzętu dla DSL na rynku wyniósł 51%, przy 14% wzroście sprzętu kablowego. Można powiedzieć, że oba rynki są porównywalne: w pierwszym kwartale zeszłego roku kable przyniosły dochód w wysokości 155,3 mln USD, a linie DSL 150,4 mln USD.

Przewiduje się, że w roku 2001 liczba portów w sprzęcie zainstalowanym u klientów - CPE (customer premises equipment) - przekroczy liczbę modemów kablowych (patrz tabela).

Linie DSL kontra modemy kablowe <div align=center>

Przewidywana sprzedaż wyposażenia xDSL i modemów kablowych na świecie mln]
Rok19992000200120022003
Urządzenia xDSL zainstalowane u klientów1,02,34,06,4 9,8
Porty xDSL zainstalowane w centralach1,32,54,05,4 6,9
Modemy kablowe1,82,83,74,55,3
</div> Źródło: Dataquest


TOP 200