Oznakować nie tylko zdjęcia

Przy znakowaniu czarno-białego dokumentu, obszary szarości są modyfikowane w taki sposób, by ogólna barwa widzianego fragmentu wydruku była taka jak w dokumencie, pomimo zmian w rozłożeniu czarnych i białych punktów (albo plamek ze wszystkich czterech kolorów tonera).

Zmodyfikowana, pseudolosowa kombinacja czarnych kropek, którą tworzy technologia KADF (Kernels-Alterated Error Diffusion), potrafi przetrwać przycinanie, zmiany, obrót, a nawet kolejne skanowanie i drukowanie oznakowanych obrazów. Szczegóły technologii ditheringu zostały opisane przez Guo Jin-Ming na siódmym sympozjum IEEE w grudniu 2005 r. W styczniu 2008 r. opublikowano dokument, w którym opisywana jest nowa technologia znakowania za pomocą osadzania informacji w obszarach o wysokiej częstotliwości. Wynikowy wzór ditheringu ma niemal taką samą ilość czarnych i białych pikseli, niewiele połączeń między nimi, do dekodowania znaku wodnego nie jest potrzebna znajomość oryginalnego dokumentu.

Można się spodziewać, że dzisiejsze monochromatyczne drukarki laserowe i kserokopiarki znakują dokumenty przy użyciu właśnie takich metod. Może to stanowić zagrożenie dla firmy, gdyż dokument znakowany wbrew woli twórców może być wyśledzony.

Najbardziej niezwykłym sposobem znakowania dokumentów jest wprowadzanie różnej ilości spacji, a także pewne zmiany w treści tekstu. To ostatnie potrafi przetrwać nawet ręczne przepisanie treści dokumentu, ale nie nadaje się do precyzyjnego języka naukowego. Prace na temat takiego znakowania tekstów były prowadzone na uniwersytecie Purdue, podobne rozwiązanie dla języka polskiego, bazujące na synonimach, sprawiało zbyt duże problemy językowe.

Osadzenie i wykrycie watermarku

Pierwszym powszechnie wykorzystywanym oprogramowaniem tego typu była wtyczka Digimarc, obecna w pakiecie Adobe Photoshop od roku 1996. Firma Digimarc do dziś sprzedaje narzędzia do cyfrowego oznaczania fotografii. Wtyczka tej firmy jest standardowo używana przez fotografów przy oznaczaniu zdjęć oddawanych do publikacji.

Jednym z liderów jest firma Signum Technologies, której produkt SureSign jest powszechnie używany przy znakowaniu zdjęć, map, ulotek czy posterów.

Typowym programem do osadzania niewidocznych znaków w zdjęciach jest IceMark firmy Watermarker, podobne możliwości mają niektóre programy do steganografii, które umożliwiają osadzenie dowolnego tekstu w obrazie JPG.

Na rynku jest wiele programów tego typu, przy czym nie zawsze ich cena idzie w parze z jakością.

Poszukiwacze kradzionych obrazów

Dość często zdarzają się nadużycia polegające na kradzieży własności intelektualnej - publikowaniu zastrzeżonych obrazów w różnych serwisach internetowych. Dla profesjonalnych agencji, zajmujących się sprzedażą treści, masowa kradzież stanowi uszczuplenie dochodów, dlatego inwestują w usługi polegające na wyszukiwaniu kradzionych zdjęć. Tego typu usługi są oferowane na przykład przez firmy Digimarc, PixID, PicScout oraz BayTSP. Polegają one na znakowaniu zdjęcia za pomocą watermarku oraz wykupieniu abonamentu poszukiwania tak oznaczonych zdjęć. Gdy automat usługodawcy znajdzie obraz posiadający zastrzeżony znak wodny, sporządzany jest odpowiedni raport, który umożliwia podjęcie kroków prawnych. Firma może także wykonywać analizę trendów. Niektóre z tych serwisów potrafią śledzić także nieznakowane zdjęcia.