Protokół ATM. W wielu rozwiązaniach systemów satelitarnych planuje się zastosowanie protokołu ATM (Asynchronous Transfer Mode). Protokół ten transmituje dane umieszczone w komórkach (cell) o stałej długości 53 bajtów. ATM umożliwia transmisję danych z szybkością od 2 Mb/s do 2,4 Gb/s. Protokół działa na zasadzie zestawiania wirtualnego kanału pomiędzy dwoma punktami, gdy zachodzi potrzeba transferu danych. Różni to go od protokołu TCP/IP, w którym wiadomość transmitowana jest w formie pakietów i każdy z nich może dotrzeć do adresata inną drogą. Zgodnie z protokołem ATM dane mogą być transmitowane poprzez różnorodne media transmisyjne. Jednakże ze względu na nagłówek komórki (cell-tax), zajmujący 5 bajtów, nie opłaca się go stosować w sytuacjach, w których szybkość transmisji jest niewielka, a podstawowym ograniczeniem jest pojemność łącza, np. w telefonicznych łączach modemowych.

W sieciach ATM wyróżnia się następujące kategorie usług:

• CBR (Constant Bit Rate) – odnosi się do usług charakteryzujących się stałym zapotrzebowaniem na pasmo, takich jak emulacja łączy (circuit emulation), transmisja głosu bez kompresji i mechanizmu wykrywania ciszy (silence removal);

• VBR (Variable Bit Rate) – odnosi się do usług generujących strumień danych o zmiennej szybkości. Jest to klasa, która umożliwia realizację usług poprzez adaptację do wymagań na parametry strumienia danych; wyróżnia się dwie podklasy:
  • rt-VBR (real time VBR), w której można oszczędnie operować pasmem poprzez multipleksację statystyczną. Tą klasę można stosować dla strumieni o nierównomiernym charakterze ruchu; dość trudno jest adaptować tę usługę w łączach satelitarnych;

  • nrt-VBR (non-real time VBR), która nie jest zależna od czasu; jest stosowana do usług wymagających szybkiej reakcji, lecz nie generujących ruchu o zmiennym charakterze (np. transakcje bankowe, systemy nadzoru);
• ABR (Available Bit Rate) – odnosi się do usług bez istotnych wymagań czasowych z zachowaniem możliwości zagwarantowania w ograniczonym zakresie sprawiedliwego podziału pasma; kryterium podziału pasma jest dopuszczalny poziom traconych komórek; jeśli przepustowość łącza na to pozwala, to transmisja może odbywać się szybciej niż z szybkością gwarantowaną;

• UBR (Unspecified Bit Rate) – odnosi się do usług bez jakiejkolwiek gwarancji jakości dla transmisji informacji nie wymagającej określenia dopuszczalnych poziomów opóźnienia lub fluktuacji opóźnienia.