Smak marchewki

Podstawa - premia zadaniowa - premia firmowa

Charakterystyka

System ten jest stosowany przez spółkę giełdową z branży informatycznej. Płaca informatyka jest w nim podzielona na trzy części.

  • Podstawa - ta część jest zależna od stanowiska pracy i kwalifikacji, tj. osoby na tych samych stanowiskach w dziale otrzymują (mniej więcej) taką samą kwotę podstawy; podstawa z reguły wynosi ok. 50% sumy pobieranej przez dobrego informatyka; na tym poziomie następuje różnicowanie między analitykiem, programistą a np. kierownikiem zespołu.

  • Premia zadaniowa - to część, która zależy od wyników całego zespołu; informatycy otrzymują ją wtedy, gdy projekt jest realizowany zgodnie z planem, a klient akceptuje kolejne jego fazy; z reguły ta premia to ok. 10-30% pensji dobrego informatyka; osoby w jednym zespole otrzymują jednakowej wysokości premie.

  • Premia korporacyjna - ta część jest zależna od wyników firmy; fundusz na nią powstaje poprzez wydzielenie części zysku z danego kwartału; ta część to 20-30% wynagrodzenia dobrego informatyka, ale w "trudnych" okresach nie jest wypłacana; pracownicy otrzymują jednakową premię (albo co do kwoty, albo co do procentu wynagrodzenia).

    Zalety i wady

    System ten jest dobry w sytuacji, kiedy praca ma charakter zespołowy i zadaniowy: informatycy pracują w jednym zespole, nad dobrze zdefiniowanym zadaniem, w którego planowaniu uczestniczyli. System wymusza dobre planowanie i przygotowywanie harmonogramu projektu i sprawia, że informatycy są nastawieni na osiąganie celów zespołowych, a nie indywidualnych.

    System ten pozwala na utrzymanie płynności finansowej firmy w sytuacji, gdy jej przychody są uzależnione od zatwierdzania kolejnych etapów projektu przez klienta. Nie sprawdza się w zadaniach serwisowych, wobec pracowników pracujących na potrzeby wielu zespołów (np. nad zadaniami podstawowymi, typu system wydruków dla wielu systemów itd.) oraz w usługach.

    "Dzień zleceniowy"

    Charakterystyka

    System ten był stosowany w pewnej firmie zajmującej się produkcją i wdrażaniem oprogramowania. Każdy informatyk otrzymuje pensję podstawową, która jest zapisana w jego umowie o pracę - z reguły jest to kwota niewielka. Każde zlecenie klienta jest przeliczane na liczbę tzw. dni zleceniowych. Następnie jest dzielone na zadania, a każde z zadań - wyceniane na odpowiednią liczbę dni zleceniowych. Zrealizowany przez informatyka dzień zleceniowy oznacza pewną kwotę dodaną do pensji. Informatycy podejmują zadania, a znając mniej więcej swoje możliwości, określają, ile dni zleceniowych w miesiącu mogą wziąć (we wspomnianej firmie było to 10-25 dni zleceniowych).

    Zalety i wady

    System ma tę zasadniczą zaletę, że premiuje osoby popełniające stosunkowo mało błędów. Jeżeli programista mylił się wielokrotnie, w następnym miesiącu (okresie) musi przede wszystkim zajmować się naprawianiem własnych błędów. W takiej sytuacji brakuje mu czasu na "wyrabianie" nowych dni zleceniowych. W pewnym sensie informatycy popełniający dużo błędów robią to na własny koszt.

    Druga zaleta tego systemu to możliwość indywidualnego dopasowywania wysiłku i dochodów. Jeżeli pracownik w danym miesiącu ma więcej czasu i może go więcej poświęcić na pracę, może wziąć więcej dni zleceniowych. Jeżeli zaś jakieś okoliczności powodują, że może mniej czasu spędzać w pracy - otrzymuje niższą pensję. Firma, która stosowała ten system, w zasadzie nie prowadziła ewidencji czasu pracy.

    Ten system doskonale nadaje się dla przedsiębiorstw, gdzie niekiedy trudno odróżnić, co jest oprogramowaniem, a co usługą dodaną. "Dzień zleceniowy" nie musi bowiem oznaczać pracy nad tworzeniem programu, a np. instalację lub szkolenie przeprowadzone u klienta. Zdecydowaną wadą tego systemu jest natomiast oderwanie wyników osobistych od wyników całego zespołu. W sytuacji, gdy efekt jest w większym stopniu pochodną pracy zespołowej niż indywidualnej, system może być zawodny (np. gdy mimo że każdy z członków zespołu wykonał swoje zadanie, program i tak nie działa, wobec tego klient nie płaci).


  • TOP 200