Zgłoszenie do konkursu należało uzasadnić. Część potraktowała ten ważny punkt po macoszemu, ale przeważały argumenty całkiem rzeczowe jak: Potrzebuję zainstalować pewne branżowe programy, których wymaganiom mój sprzęt nie może sprostać np. systemu XP. Kicha! Nie da się. Nawet praca z prostymi makrami Excela potrafi wieszać system. Dramat.

Chęć zdobycia głównej nagrody argumentowaliście bardzo różnie. Niektórym uczestnikom należą się punkty za samo poczucie humoru. Można tu było przeczytać dramatyczne wyznania ("Proszę was podrasujcie mi komputer, bo z tym już dłużej nie mogę żyć"), spotkać się z pogodnym podejściem do życia ("Jestem rencistą, przez 35 lat mnie eksploatowali, teraz może ja bym coś wyeksploatował"), często widać było bezsilną złość na wiekowy komputer ("Chciałbym mieć nowszy, a mam taką padlinę"), można też było natrafić na podejście pesymistyczne ("Sam nie wiem po co wysyłam to zgłoszenie, skoro nie mam szczęścia do takich akcji").

Wszystkie opisy znajdziecie na stronie konkursu - Podrasuj2.idg.pl.

Obudowa jak gong

W niektórych wyznaniach pobrzmiewała nuta skargi na okrutny los ("Komputer czasem nie rozumie moich potrzeb np. chęci zagrania w jakąś grę"), było mnóstwo przykładów na złośliwość przedmiotów martwych ("Obudowa przy jakimkolwiek puknięciu zachowuje się jak gong i straszy koty, które mam") i problemy z partnerami życiowymi ("Mam żonę, a ona jak czeka na uruchomienie aplikacji 4 sek. to jest dla niej wieczność!! Czy to nie wystarczy?!"). Można też było napotkać argumenty co najmniej dziwne ("ponieważ jest to mój drugi komputer i dalej jest stary") i po prostu humorystyczne ("bo mam już nalepkę na obudowę Core 2 Duo").