BSC pozwala spojrzeć na zarządzanie firmą z czterech perspektyw. Perspektywa finansowa jest nazywana przez R. Kaplana i D. Nortona lusterkiem wstecznym, w którym można obejrzeć skutki poprzednich działań. Ma ona na celu przedstawienie wyników finansowych jako skutków wdrożenia strategii. Ustalając mierniki finansowe należy zwrócić uwagę na spójność ze strategią rynkową. Perspektywa klientów polega na koncentracji na odbiorcach dóbr i usług. Firma powinna skupić się na tych potrzebach klientów, które może najlepiej zaspokoić, aby uzyskać przewagę konkurencyjną. Definiuje się mierniki informujące o wynikach osiągniętych w przeszłości oraz wskazujące, co firma powinna zrobić w przyszłości. Perspektywa procesów ujmuje cele i mierniki dotyczące usprawnień w zakresie kluczowych procesów biznesowych firmy, które mają wpływ na realizację strategii w perspektywie finansowej i klienta.

Perspektywa wzrostu i rozwoju identyfikuje zasoby materialne i niematerialne, które organizacja musi rozwijać, aby uzyskać podstawy długookresowego rozwoju.

Podczas tworzenia BSC firma precyzuje cele strategiczne, określa kluczowe czynniki sukcesu, definiuje cele cząstkowe oraz wskazuje odpowiednie mierniki. Perspektywy klienta i procesów wewnętrznych wskazują na czynniki, które mają największe znaczenie dla doskonalenia i rozwoju. Istotne jest tutaj posiadanie odpowiedniego kapitału intelektualnego oraz techniki informacyjnej.

Zarządzanie przy pomocy BSC jest procesem ciągłym, cyklicznym, wymagającym systematycznej pracy. To uzasadnia potrzebę wdrożenia oprogramowania wspomagającego. Dodajmy, że zaproponowany układ czterech newralgicznych perspektyw jest umowny. Można - w zależności od konkretnej firmy - zmienić ich liczbę, najczęściej poprzez dodanie innych perspektyw (punktów widzenia), takich jak np. ochrona środowiska, konkurencja, wewnętrzna komunikacja itp.

Spróbujmy teraz uporządkować szkoły wyższe zgodnie z koncepcją BSC pod względem czterech perspektyw.

1. Perspektywa finansowa

Paradoksalnie, żaden z przywołanych rankingów szkół wyższych nie bierze pod uwagę - być może ze względu na trudny dostęp do danych - aspektów finansowych uczelni. Z punktu widzenia właściciela, pracowników, studiujących oraz przyszłych studentów, wiedza na temat kondycji finansowej szkoły wyższej jest fundamentalna. Na przykład, właściciel prywatny musi wiedzieć, czy biznes mu się opłaca, właściciel państwowy powinien mieć informacje na temat efektywności wydatkowania dotacji, pracownik powinien znać możliwości podwyżki uposażenia, studiujący i przyszli studenci powinni znać przewidywaną wielkość stypendiów, czy też znać szanse na dokończenia studiów na wybranej uczelni.