System zasilania gwarantowanego

Moc wymagana przez odbiory krytyczne to kluczowy parametr w procesie planowania oraz doboru systemów zasilania. Moc systemu zasilania gwarantowanego musi być większa od sumy mocy odbiorów krytycznych oraz mocy innych systemów, które są zasilane za jego pośrednictwem np. systemu sterowania budynkiem BMS czy systemu chłodzenia. Przy obliczaniu całkowitej wartości mocy systemów zasilania należy wziąć pod uwagę sprawność systemu zasilaczy UPS oraz dodatkową moc wymaganą do ładowania akumulatorów. Sprawność poszczególnych typów zasilaczy UPS różni się w zależności od modelu urządzenia, można jednak z dość dokładnym przybliżeniem i wystarczającą dokładnością przyjąć, iż sprawność typowego zasilacza UPS kształtuje się na poziomie ok. 90%. Należy jednak zaznaczyć, że wartość ta ulega znacznemu obniżeniu w przypadku mniejszego poziomu obciążenia zasilacza UPS. Dobierając moc zasilaczy UPS należy również uwzględniać rzeczywisty przebieg prądu obciążenia przy jednoczesnym uwzględnieniu występowania doraźnych prądów rozruchowych. Amplituda prądu (o przebiegu impulsowym) pobieranego przez zasilane odbiorniki komputerowe (nieliniowe) – nie powinna przekraczać możliwości zasilacza (współczynnik szczytu CF ang. Crest Factor). Należy dodać, że przy doborze systemów zasilania konieczne jest uwzględnienie jeszcze takich parametrów jak: niezawodność, energooszczędność i koszty eksploatacji (tzw. całkowity koszt posiadania), zdolności adaptacyjne do zmian systemu IT, ergonomia zarządzania pozwalająca na monitoring oraz przewidywanie awarii, a także łatwość serwisowania i krótkie czasy MTBF.

System chłodzenia

Systemy chłodzenia i klimatyzacji są bardzo ważną częścią infrastruktury fizycznej, a realizowane przez nie zadania determinują dostępność sytemu teleinformatycznego. Moc chłodzenia musi być dostosowana do potrzeb odbiorów informatycznych, co jest dość trudne do zapewnienia. Urządzenia teleinformatyczne cechują się bowiem dużymi wahaniami wymagań dotyczących chłodzenia i przepływu powietrza. Odprowadzanie ciepła, szczególnie w sytuacji stosowania urządzeń o wysokiej gęstości, jest jednym z głównych wyzwań, przed jakimi stoją systemy chłodzenia. Warto podkreślić, iż systemy chłodzenia, w celu wyprowadzenia ciepła, muszą zużyć więcej energii niż odprowadzają, tak więc niezwykle istotna jest minimalizacja emisji ciepła, np. poprzez wyłączanie nieużywanych urządzeń oraz stosowanie odbiorników o wysokiej sprawności. Niezwykle istotna z punktu widzenia optymalizacji sprawności energetycznej serwerowni jest eliminacja nadmiernego chłodzenia, warto więc stosować układy, które potrafią się automatycznie dopasować do aktualnych potrzeb.

Systemy chłodzenia zawierają sprężarki, cechujące się występowaniem dużych prądów rozruchowych, co stwarza specyficzne wymagania dla systemów zasilających, które są dość kłopotliwe do spełnienia, ponieważ zarówno zasilacz UPS, jak i agregat prądotwórczy mają ograniczoną wydajność prądową (charakteryzują się niewielką przeciążalnością). Układy chłodzenia bezpośredniego odparowywania wymagają około 100% mocy całkowitego obsługiwanego obciążenia szczytowego. Należy zauważyć, że obciążenia szczytowe rozruchu dla obciążenia chłodzenia przekraczają o kilkadziesiąt procent wartości stanu ustalonego. W zależności od gęstości mocy w serwerowni sposób zabezpieczania zasilania klimatyzacji jest bardziej lub mniej krytyczny.

W systemach niewykorzystujących urządzeń wysokiej gęstości krótkotrwałe przerwy w zasilaniu chłodzenia nie są niebezpieczne, gdyż szybkość narastania temperatury zwykle nie jest wysoka (wystarczy rezerwowanie zasilania z agregatu prądotwórczego). Z kolei w układach wysokiej gęstości temperatura narasta szybko i konieczne jest zasilanie gwarantowane do zasilania układów klimatyzacji.