Warstwa osiedlowa

Istnieje kilka sposobów tworzenia warstwy osiedlowej sieci łączącej poszczególne budynki mieszkalne: za pomocą łączy radiowych (duże odległości między budynkami w mało dostępnym terenie), przy użyciu kabli światłowodowych oraz miedzianego okablowania Ethernet. Przekaz radiowy na tak małych odległościach jest najdroższą metodą transmisji sygnałów, miedziany Ethernet ma natomiast w szkielecie osiedlowym zbyt mały zasięg (do 100 m) oraz niewielką odporność na czynniki i zakłócenia środowiska zewnętrznego.

Wielofunkcyjne przełączniki warstwy osiedlowej (szkielet sieci osiedlowej) zwykle mają funkcję cechowania i interpretacji znaczników pakietowych klasycznej sieci VLAN (Virtual LAN), czyli stempli przyporządkowanych pakietom poszczególnych portów sieci, a więc i każdego abonenta. Oznacza to, że w warstwie osiedlowej można identyfikować pakiety dowolnego nadawcy i odbiorcy, niezależnie od tego, jaką bieżącą topologię ma sieć i jak będzie się ona rozwijać w przyszłości.

Korzystanie z rozszerzonych usług, nawet w niewielkiej sieci osiedlowej, wymaga zainstalowania serwera (wielu serwerów w dużych sieciach) i ruterów do tworzenia alternatywnych połączeń w szkielecie, także ze środowiskiem zewnętrznym. W bardzo małych sieciach ruter i serwer plików zwykle stanowią jedno urządzenie sieciowe. Wskazana jest instalacja w sieci serwera proxy, istotnie przyspieszającego dostęp do wcześniej używanych i często przeglądanych stron WWW.

Przyjmuje się, że do korzystania z internetowych aplikacji w domu przez sieć osiedlową potrzebna jest łączność ze środowiskiem zewnętrznym o przepustowości nie mniejszej niż 2 Mb/s (CIR = 2 Mb/s), przypadającej na 250 użytkowników osiedlowej sieci. Oczywiście, im więcej, tym lepiej - ale i drożej. Najtańszym sposobem uzyskania dostępu do Internetu jest dzierżawa szerokopasmowego łącza radiowego z osiedlowej serwerowni do jakiejkolwiek ogólnopolskiej platformy pakietowej. Wymaganą przepływność z gwarantowanym wskaźnikiem CIR (Committed Information Rate) można wykupić np. u krajowego operatora radiowego Crowley, który oferuje potrzebne przepływności (2-34 Mb/s) w kilku największych miastach Polski.

Więcej niż stały Internet

Osiedlowa sieć teleinformatyczna stanowi szerokopasmowe medium pakietowe, które potencjalnie stwarza znacznie większe możliwości niż wynikające jedynie ze wspólnego przyłączenia do jednej sieci LAN wielu komputerów. Zestaw usług oferowanych w sieciach osiedlowych jest różnorodny. Można zaryzykować twierdzenie, że sposób wykorzystania teleinformatycznej sieci osiedlowej jest ograniczony głównie wyobraźnią jej użytkowników i administratorów oraz dostępną w niej przepływnością.

Do najważniejszych usług dodatkowych w sieciach osiedlowych, oprócz stałego i nielimitowanego dostępu do Internetu, należą: możliwość założenia własnego konta (poczta elektroniczna plus witryna WWW) o łącznej pojemności zwykle 30-150 MB (kilkakrotnie więcej niż w bezpłatnych kontach teleoperatorów: 10-15 MB), dostęp do generatora stron WWW, aktualizacja stron webowych przez FTP (File Transport Protocol), brak ograniczeń wielkości przesyłanych wiadomości, obsługa poczty przez WWW oraz możliwość umieszczania skryptów PHP (Personal Home Page) do tworzenia dynamicznych stron WWW.

Wydaje się, że nieodległe w czasie są nowe aplikacje, obejmujące usługi teledacji (odczyt stanów liczników, kontrola dostępu do wydzielonych pomieszczeń, sygnalizacja pożarowa), wizualizację zewnętrznych pomieszczeń i miejsc parkingowych osiedla czy też bezpłatną telefonię sąsiedzką, której nie należy łączyć z usługą telefonii VoIP - chociaż zasada działania jest taka sama.