EURO 2012: czy grożą nam zamachy?
-
- Andrzej Machnacz,
- 25.01.2011
Z kolei koincydencyjny charakter zamachu uwzględniający wybrane elementy infrastruktury krytycznej, takie jak: zaopatrzenie w energię, surowce energetyczne i paliwa, zaopatrzenie w wodę, systemy transportowe i ratownicze, systemy łączności i sieci teleinformatycznych, czy też produkcji, składowania i stosowania substancji chemicznych, może być w najlepszym przypadku utratą prestiżu organizacji turnieju, a w najgorszym wielką tragedią? Naruszenie któregokolwiek elementu tej infrastruktury, również w obrębie systemów teletechnicznych obiektów sportowych, może być przyczyną zapoczątkowania reakcji łańcuchowej i w rezultacie uzyskania silnego efektu społecznego i medialnego.
Ważna jest współpraca
Zapewnienie bezpieczeństwa imprez na tak dużą skalę jak EURO 2012, obejmujące swoim zasięgiem teren dwóch sąsiadujących ze sobą państw, wymaga pracy oraz koordynacji działań całych zespołów i odpowiednich, zaangażowanych jednostek na terenie co najmniej dwóch krajów. Wiąże się także z koniecznością zapewnienia porządku i bezpieczeństwa nie tylko w odniesieniu do rejonów imprez sportowych. W niektórych obszarach, na przykład w swobodnym przepływie osób, wymagana będzie również koordynacja przedsięwzięć z policją państw uczestniczących w rozgrywkach, w tym ze służbami policyjnymi współorganizatora.
Plany zabezpieczenia finałowego turnieju powinny uwzględniać wszystkie elementy wpływające na poziom bezpieczeństwa imprez, obiektów, linii i środków komunikacyjnych. Ramy czasowe takich planów powinny obejmować znaczny okres poprzedzający mistrzostwa oraz kilka dni po ich zakończeniu. Ponadto w procesie opracowywania tych planów należałoby uwzględnić działania w ramach budowania Narodowego Programu Ochrony Infrastruktury Krytycznej oraz planów ochrony. Jedynie właściwa współpraca pomiędzy policją a podmiotami pozapolicyjnymi (SOK, ŻW, Strażą Graniczną, BOR, służbami ochrony państwa), a także wzajemne współdziałanie z formacjami policyjnymi współorganizatora i krajów ościennych oraz biorących udział w zawodach może przyczynić się do zapewnienia porządku i bezpieczeństwa publicznego podczas trwania mistrzostw.
Równie ważna jest współpraca z Państwową Strażą Pożarną, strażą miejską, pogotowiem ratunkowym oraz miejskimi służbami technicznymi. Tylko współdziałanie wszystkich podmiotów uczestniczących w procesie przygotowania zabezpieczenia i bezpieczeństwa turnieju w obszarze m.in. prowadzenia działań wywiadowczych i rozpoznawczych pozwoli na eliminację części zagrożeń, obniżenie ryzyka niepożądanych zdarzeń, a także sprawne reagowanie na akty terroru.
Aktualny i chroniony plan
Nie można zapomnieć, że bezpieczeństwo jest procesem i każdy plan zabezpieczenia, nawet już w momencie wdrożenia, może wymagać uaktualnienia w wyniku zidentyfikowania nowych zagrożeń i rodzajów ryzyka. Należy też pamiętać o ochronie samych planów, w tym wykonywanych na bieżąco analiz kategorii ryzyka i przewidywanych zagrożeń dla bezpieczeństwa rozgrywek, a także przekazywanych strategicznych informacji podmiotom zaangażowanym w organizację bezpieczeństwa. Czy można wykluczyć sytuację, w której zapoznanie się z planami zabezpieczenia turnieju przez osoby nieuprawnione pozwoliłoby na zaprojektowanie skoordynowanych działań w czasie zamachów?
Ludzie pod nadzorem
Nie mniej ważna od bezpieczeństwa infrastruktury obiektów sportowych jest ochrona personelu obsługującego odbywające się imprezy sportowe. Czy można by kontrargumentować przypadek, w którym współpraca z terrorystami byłaby wynikiem zastraszania bądź działań korupcyjnych w stosunku do osób zatrudnionych do pełnienia różnych funkcji podczas odbywających się meczów?
Autor, kom. dr inż. Andrzej Machnacz jest funkcjonariuszem pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji.
