Ciągłość działania - sposoby fizyczne i wirtualne

Replikacja oparta na hostach

Niski parametr RTO można także osiągnąć dla serwerów fizycznych, używając oprogramowania opartego na hostach, replikującego dane z produkcyjnych serwerów fizycznych na dedykowane serwery zapasowe, które mogą być fizyczne lub wirtualne. Jednak rozwiązanie to wymaga zastosowania kosztownej relacji "jeden do jednego" między zasobami chronionymi i zasobami zapasowymi. Ten rodzaj oprogramowania nie jest zazwyczaj uniwersalny, co oznacza, że potrzebne jest jeszcze dodatkowe oprogramowanie DR do kopii bezpieczeństwa. W sytuacji, gdy system operacyjny i aplikacje mogą być wirtualne, często jest możliwe wykorzystanie oprogramowania host-based do replikowania wielu serwerów fizycznych na jednym hoście wirtualizacji, co pozwala uniknąć dublowania zasobów fizycznych.

Backup poziomu aplikacyjnego.

Niektóre typy aplikacji mają własne narzędzia zapewniające BC i DR. I tak np. można skonfigurować silnik bazy danych do przechwytywania pełnego backupu i migawek logów transakcji w nocy, zapamiętując to w zapasowej pamięci do celów DR, jednocześnie replikując logi transakcji do serwera w zapasowym centrum danych dla celów BC. Chociaż rozwiązania te mogą tanio zapewniać stosunkowo niskie RTO/RPO, to jednak są specjalizowane i można je stosować tylko do aplikacji, które je obsługują.

ELEMENTY SPRZĘTOWE

Bez względu na to, jakie podejście do ciągłości działania zostanie wybrane, istotną rolę będzie odgrywał sprzęt. W przypadku DR zadaniem sprzętu jest zapewnienie możliwości składowania oraz przechowywanie kopii awaryjnych. W aplikacjach BC rola sprzętu jest bardziej różnorodna - od hostów wirtualizacji z ich własną pamięcią masową, po systemy pamięci współdzielonej, a także synchronizowane SAN oddalonych od siebie o setki kilometrów. Także publiczna chmura może być wykorzystana do odgrywania roli zarówno w zakresie odtwarzania po katastrofie, jak i ciągłości działania.

Backup na taśmie

Taśmowe systemy backupów nadal są stosowane z powodu szybkości sekwencyjnego zapisu i odczytu (która może być dwa lub trzy razy większa niż na dysku), względnie dużej trwałości i wytrzymałości nośnika. Chociaż składowanie na dysku staje się coraz bardziej popularne, projekty DR zakładające przechowywanie nośników backupu poza ośrodkiem (offsite), nadal na ogół opierają się na taśmach.

Backup na dysku

Taśmy mają jednak kilka istotnych ograniczeń, wynikających przede wszystkim z sekwencyjnego dostępu do danych. Czytanie losowych fragmentów danych z różnych miejsc na taśmie to proces bardzo czasochłonny. Backupy, które opierają się głównie na uaktualnianiu lub plikach z poprzedniego składowania, są bardziej przystosowane do nośników o dostępie losowym. Jednak nawet wtedy, gdy dysk jest używany jako pierwsza warstwa składowania, kopie poza ośrodkiem nadal często są przechowywane na taśmach, tworząc model dysk-dysk-taśma.

Dyskowe systemy backupu mogą przybierać różne formy. W najprostszych zastosowaniach może to być serwer backupu z dużą lokalną pamięcią masową. Gdy oprogramowanie kopii awaryjnych pracuje w środowisku wirtualnym, to często używany jest NAS.


TOP 200