Jakie urządzenie?

Podstawowym elementem sieci bezprzewodowej są punkty dostępowe oraz karty sieciowe przeznaczone dla notebooków i komputerów stacjonarnych (w tym przypadku stosuje się zazwyczaj specjalny adapter PCI, w którym można instalować bezprzewodową PC Card). Wskazane jest, aby urządzenia pochodziły od jednego producenta - chociaż specyfikacja 802.11b jest oficjalnym standardem, to każdy z producentów stara się wprowadzić do swoich rozwiązań dodatkowe funkcje i rozszerzenia, nierzadko wykluczające stosowanie produktów konkurencji. Może się zdarzyć, że po aktualizacji oprogramowania systemowego punktu dostępowego do nawiązania komunikacji konieczna jest również aktualizacja sterowników karty bezprzewodowej, mimo że oba urządzenia pochodzą od tego samego producenta.

Należy sobie zdawać sprawę, że komunikacja bezprzewodowa nie oferuje standardowo żadnych zabezpieczeń. Przesyłane dane można "podejrzeć" z użyciem dowolnego bezprzewodowego sniffera. Uwzględniane rozwiązanie musi więc oferować szyfrowanie komunikacji - czy to z wykorzystaniem najbardziej popularnych protokołów WEP (o różnej długości klucza), czy też z pomocą TTL lub PEAP (szczegółowo o tych technologiach pisaliśmy w CW 37/2002).

Warto się zastanowić, czy dostęp do sieci bezprzewodowej będzie ograniczany poprzez mechanizm identyfikacji numerów MAC kart bezprzewodowych. Jeśli tak, to w jaki sposób pozwolić na korzystanie z dostępu do Internetu gościom przychodzącym do firmy, mającym własne notebooki. Aby wyeliminować konieczność każdorazowej rekonfiguracji sieci, można zakupić kilka dodatkowych kart bezprzewodowych, które byłyby wypożyczane gościom.

Projekt i kosztorys

Pracownicy korzystający z komputerów przenośnych będą rozmieszczeni w nowym biurze w miarę równomiernie. Największa koncentracja notebooków będzie widoczna w dziale sprzedaży (podłużne pomieszczenie wzdłuż południowej ściany biura) i wśród konsultantów (zachodnia część biura).

Większość ścian w biurze jest wykonana z lekkich konstrukcji kartonowo-gipsowych o dobrym współczynniku przenikalności fal radiowych. Bezpiecznie można przyjąć, że na otwartych przestrzeniach sygnał radiowy będzie docierał do użytkowników oddalonych o 20-25 m i na odległość kilkunastu metrów, gdy na drodze staną ścianki działowe.

Poszczególne punkty dostępowe muszą być rozmieszczone tak, aby ich zasięg nieznacznie się pokrywał. To zapewni swobodny roaming - przemieszczanie bez przerywania dostępu do sieci. Umożliwi to także przełączanie użytkowników na inny punkt dostępowy, w przypadku gdy podstawowy jest już przeciążony.

Przykładowe rozmieszczenie punktów dostępowych przedstawiono na rysunku. Ze względu na docelową liczbę użytkowników sieci bezprzewodowej, układ pomieszczeń, a także umiejscowienie ścian optymalne wydaje się zastosowanie sześciu punktów dostępowych (średnio 9 użytkowników na access point). Dwa najbardziej oddalone pracują w odległości 34 m.

Koszt budowy sieci zależy od ceny punktów dostępowych i kart bezprzewodowych. Można zbudować sieć z wykorzystaniem tanich urządzeń firmy D-Link lub droższych, ale i bardziej wszechstronnych urządzeń Aironet Cisco Systems. Na potrzeby artykułu kosztorys zostanie wykonany dla urządzeń bezprzewodowych 3Com, mieszczących się między ofertą D-Link a Cisco. Zakup sześciu koncentratorów 3Com Wireless 11 Mb/s Access-Point 6000, obsługujących szyfrowanie z kluczami dynamicznymi (Dynamic Security Link), to koszt rzędu 12,3 tys. zł (3 tys. USD).

55 kart 3Com 11 Mb/s Wireless LAN PC Card with XJACK Antenna do notebooków będzie kosztowało ok. 27 tys. zł (6545 USD - 119 USD za sztukę).