Szybciej gotowe

Wszyscy producenci pracują na tym, aby po włączeniu drukarki umożliwić szybki wydruk pierwszej strony. Model LJ 2200 bliski jest spełnienia tego wymogu. Konkurent muszi po starcie przejść przez fazę rozgrzewania. EPL-N2050 potrzebuje na to ok. 65 s. Jeśli następnie drukuje się z drugiego stopnia trybu Standby, mija jeszcze 13,3 s, zanim pojawi się pierwszy wydruk. Pierwszy wydruk HP LJ 2200 daje już po 15 s, obojętnie, czy ze startu "zimnego", czy "ciepłego". Jest to możliwe dzięki technologii Instant-on-fuser, opartej na nowoczesnej technologii ceramicznej.

Jeśli użytkownik zainicjuje poprzez odpowiedni program wydruk testowy i włączy następnie drukarkę, to HP potrzebuje na to 40, a Epson - 85 s. W trybie oszczędzania energii Epson potrzebuje 55 s. Aby pozostać w trybie Standby, urządzenie Epson musi jeszcze przez jakiś czas rozgrzewać jednostkę utrwalającą. Musi być przy tym uruchomiony wentylator, aby odprowadzać ciepło. LJ 2200 (HP) radzi sobie bez trybu Standby.

Obrót papierem

Oprócz dużej szybkości wydruku ważny jest także obrót papierem. Względnie dobrze wyposażona jest LJ 2200 Dtn, która dysponuje podajnikiem na 100 arkuszy, kasetami na 250 i 500 arkuszy oraz wbudowanym modułem dupleks. To standardowe wyposażenie nie jest jednak rozszerzalne.

Drukarka N2050PS+ dysponuje podajnikiem papieru na 100 arkuszy, który umożliwia podawanie ręczne arkuszy o różnych formatach. Urządzenie wyposażone jest w dużą kasetę na papier o pojemności 550 arkuszy. Opcjonalnie użytkownik może rozszerzyć EPL-N2050+ o dwie dodatkowe kasety na 550 arkuszy każda i jednostkę dupleks.

Przy zakupie drukarki należy uwzględnić nie tylko sposób podawania, ale także sposób odbioru papieru. Wszystkie testowane drukarki oferują ułożenie zadrukowanej strony ku dołowi. Różna jest liczba arkuszy znajdujących miejsce na tacy odbioru wydruku: HP może pomieścić tylko 150 wydrukowanych stron, a drukarka Epsona - 500. Większa taca odbioru stron może przy nie nadzorowanym drukowaniu zapobiegać blokowaniu się papieru. Z dwóch testowanych drukarek tylko EPL-N2050PS+ ma dodatkową tacę odbioru wydruku albo alternatywnie oddzielną tacę z dziesięcioma przedziałami po 45 stron.

W obu drukarkach można używać: zwykły papier, karton, folie laserowe, etykiety i koperty. Małe różnice występują przy dopuszczalnym ciężarze papieru. Epson N2050 drukuje na papierze zwykłym o gramaturze 60-90 g/m2 z kasety na papier. HP pozwala na wydruk na papierze o gramaturze 60-105 g/m2. Przy ręcznym podawaniu papieru i otwartej klapie, tj. przy prostej drodze druku, urządzenie HP przyjmuje papier o gramaturze 163 g/m2, a Epson 190 g/m2. Drukowanie kart wizytowych, czyli sztywnego papieru (od 240 g/m2), napotyka na trudności w obu drukarkach.

Wnioski

Nie można jednoznacznie stwierdzić, która drukarka wykazuje najlepszy stosunek ceny do wydajności. Przy decyzji o zakupie w pierwszym rzędzie interesuje nas szybkość i jakość druku. Ważną rolę odgrywają jednak także potrzeby grupy roboczej.

Drukarce EPL-N2050PS+ (Epson) brakuje trzeciego podajnika papieru, kiedy firma stosuje dwa różne formaty listów, a jeden podajnik przeznaczony jest na potrzeby grupy roboczej.

Z powodu małej tacy odbioru papieru drukarki HP nie można zostawić bez nadzoru podczas realizowania większych zadań.

Jeżeli przedsiębiorstwo potrzebuje odpornej "drukarki-kombajnu" z opcjami rozszerzenia, to właściwym wyborem może być drukarka firmy Epson.

Test przeprowadził zespół redakcji niemieckiej edycji tygodnika "Network World" (IDG).