Wszechstronne drukarki dla grup roboczych
- NetWorld,
- 01.04.2002
Grupy robocze potrzebują solidnych i elastycznych w działaniu drukarek. Dwie przystosowane do pracy w sieci drukarki firm Epson i Hewlett-Packard pokazują w teście: jak i co potrafią przenosić na papier.
Grupy robocze potrzebują solidnych i elastycznych w działaniu drukarek. Dwie przystosowane do pracy w sieci drukarki firm Epson i Hewlett-Packard pokazują w teście: jak i co potrafią przenosić na papier.
Jeszcze kilka lat temu szybkość druku 18 str./min drukarki Laserjet 2200 Dtn firmy Hewlett-Packard i 20 str./min - Epson N2050PS+ byłyby wystarczające dla kategorii drukarek wydziałowych. Dzisiaj taka wydajność odpowiada zastosowaniom w grupach roboczych, składających się z 5-8 pracowników. Ponieważ obecnie większość dokumentów jest dystrybuowanych przez Internet i drukowanych przez odbiorcę na miejscu, zwiększył się popyt na szybkie drukarki laserowe.
Ze względu na różne formaty dokumentów opracowywanych w grupie roboczej drukarka powinna obsługiwać język PCL firmy Hewlett-Packard oraz format Adobe Postscript. Podnosi to wprawdzie cenę o 20-30 proc, jednakże pozwala uniknąć wielu trudności przy drukowaniu, bo drukować można od razu wszystko.
Obie z testowanych drukarek obsługują kilka języków oraz dysponują bogatym wyborem skalowalnych czcionek i fontów bitmapowych.
Testowane drukarki oferują rzeczywistą rozdzielczość 1200 dpi, a HP LJ 2200 Dtn osiąga ją nawet bez straty na szybkości druku.
EPL-N2050PS+ firmy Epson waży wraz z kasetą tonera 27,7 kg. Na dużą wagę składa się przede wszystkim solidna obudowa. Wysokie normatywne obciążenie miesięczne, prawie dwukrotnie większe niż u konkurenta, wskazuje na dłuższy czas eksploatacji.
HP Laserjet 2200 Dtn waży 18,7 kg. Obudowa wygląda solidnie, sztywność ścian obudowy jest jednak mniejsza niż w EPL.
Adres IP
Przyłączenie do sieci jest trochę bardziej skomplikowane niż samo uruchomienie maszyny.
Chociaż każda drukarka ma standardowo kartę sieciową 10/100/Base-T ewentualnie serwer druku, to żadna z instrukcji nie wyjaśnia, w jaki sposób administrator ma przydzielić adresy IP konieczne do drukowania przez sieć.
Przy modelu EPL-N2050 użytkownik musi korzystać z własnego doświadczenia. Na próżno szukać w instrukcji online terminu "adres IP". Jedynym miejscem, gdzie znaleźć można hasło "IP", jest akapit "Script". Epson obiecuje poprawę, aby ułatwić instalację drukarki w sieci także mniej doświadczonym użytkownikom. Także tutaj szybko można znaleźć menu sieci i ustanowić adres IP, odpowiadający segmentowi sieci. Użytkownik musi drukarkę włączyć i wyłączyć, żeby adres został przejęty.
HP-Laserjet nie ma konsoli i dlatego konfiguracja następuje za pomocą programu instalacyjnego. Administrator może zmienić adres IP za pomocą małego triku (nie znajdziesz go w instrukcji), polegającego na wprowadzeniu adresu sprzętowego, zapisanego na stronie wydruku testowego. Karta sieciowa zainstalowana w testowanych drukarkach obsługuje sieci 10Base-T i 100Base-T (każda). Ponadto oba testowne urządzenia dysponują szybkim dwukierunkowym portem równoległym i portem USB. W modelu LJ 2200 wszystkie porty są ukryte za dużą klapą boczną.
Obsługa - bez zawracania głowy
Panele sterujące drukarek specjalnie się nie różnią. Z otwartym podajnikiem pojedynczego arkusza każda drukarka korzysta z formatu DIN-A2. Drukarka Epsona jest wyposażona w panel wyświetlacza i obsługi. Pole obsługi drukarki HP, z dwiema diodami LED (status-LEDs) oraz przyciskiem START i wstrzymania druku na górnej stronie obudowy, wygląda raczej skromnie. "W ten sposób zareagowaliśmy na postulaty działów IT, aby użytkownikom drukarek dać możliwie mało okazji do zabawy urządzeniem" - komentuje przedstawiciel producenta.
Epson ma inne doświadczenia: "Konsola zapewnia użytkownikowi więcej pewności w posługiwaniu się drukarką". Założenia HP postrzegane są tu raczej jako oszczędnościowe.
W przeciwieństwie do typowych sieciowych drukarek, których użytkownik nie może wyłączyć, testowane modele mają włącznik i wyłącznik.