Burton, któremu przypisuje się stworzenie technologii serwera plików i metakatalogów, założył nową firmę o nazwie JanusLogic. Ma skupiać się ona na budowaniu bram o nazwie JanusLogix XML Environment (JLXE), rozwiązujących problem niekompatybilności protokołów i platform webowych.

Kluczową rolę w planach Burtona ma pełnić technika znana pod nazwą redirection (zwrotnicy). Novell używał jej do implementacji technologii serwera plików w NetWare już w 1981 r. Technika ta polega na przechwytywaniu zwrotów do dysku i kierowaniu zlecenia do sieci, jeżeli dotyczy dysku, którego nie ma w konfiguracji lokalnej.

Zobacz również:

• Narzędzie wycinanie szybko usunie niepotrzebne fragmenty zdjęć
• Premiera GitHub Copilot Enterprise

JLXE jest przygotowywana, aby zapewnić infrastrukturę podobną do sieci dla aplikacji, które integrują się na poziomie protokołu. Specjaliści od przetwarzania sieciowego uważają, że integracja jest niezbędna w świecie web services, gdzie dla tych samych usług projektuje się wiele protokołów z różną semantyką np. dla aranżacji układów web services.

Wspomniana brama, ukierunkowana na małe i średnie przedsiębiorstwa, ma odwzorowywać lub przekierowywać protokoły jednej usługi aplikacyjnej na protokoły zaprojektowane dla innej usługi, zapewniając w ten sposób integrację aplikacji sieciowych czy web services.

Burton, naczelny JanusLogic, był przez ostatnie cztery lata konsultantem m.in. w Novellu. W tym okresie odkrył, że kłopoty z usługami webowymi polegają głównie na używaniu przez aplikacje i systemy niekompatybilnych często protokołów, a to z powodu różnic w ich implementacji.

Oprogramowanie JLXE ma być umieszczane na serwerach i ma umożliwiać komunikację pomiędzy aplikacjami. Oprogramowanie to - sprzętowo niezależne - pracuje na platformach: .Net Microsoftu, WebSphere IBM, Silverstream Novella i Java2 Platform Enterprise Edition. W koncepcji Burtona jest to dynamiczna struktura protokołowa, która pozwala niwelować niejednoznaczności w implementacji protokołów.

Ponieważ usługi są definiowane przez używane przez nie protokoły, takie jak SNMP, SMTP czy LDAP, ich mechanizmy są ograniczone, gdy komunikują się z usługami używającymi innych protokołów.

Sercem JLXE jest zbiór protokołów zdefiniowanych w XML. JLXE używa XSTL (Extensible Stylesheet Language Transformation) jako języka programowania. XSLT wykonuje konwersję dokumentów XML z jednego formatu na inny.

Pierwsze oprogramowanie technologii JLXE ma zawierać obsługę FTP, HTTP i SMTP, w dalszej kolejności LDAP i protokoły Web services, takie jak SOAP, WSDL. JLXE tworzy tzw. agenta semantyki definiując protokół w XML. Z chwilą, gdy protokół jest rozłożony na "czynniki pierwsze" może być odwzorowany na inny z pomocą agenta semantyki.

Agent semantyki może być szczególnie przydatny dla Web services - JLXE może umożliwić takim aplikacjom interakcje niezależnie od używanych przez nie protokołów aranżacji pracy.

W opinii Burtona jednym z poważnych wyzwań będzie odróżnianie jego produktu od produktów transformacyjnych integrujących rożne technologie, takich firm jak Iona, Tibco i WebMethods.

JLXE, które ma ukazać się w pierwszej połowie 2003 r., ma kosztować ok. 2600 USD za serwer.