Zastosowana technologia prac badawczych – symulacja komputerowa – zyskała uznanie wśród dowództwa NATO i w rezultacie narzędzia, pomyślane pierwotnie tylko do analizy CAOC, stały się również podstawą wirtualnych ćwiczeń sztabowych, w których emulują pracę Centrum Połączonych Działań Powietrznych.

Dalsze prace nad systemem wspomagania dowodzenia działań lotniczych doprowadziły do jego eksperymentalnego wdrożenia w kilkudziesięciu bazach na terenie państw NATO. Jedna z agend paktu – Centrum Planowania – została obarczona odpowiedzialnością za instalację systemu, kontrolę konfiguracji, dokumentację i pomoc dla użytkowników typu „desk help”.

NC3A w okopach Bośni

Sprawne przeprowadzenie operacji pokojowej NATO w b. Jugosławii wymagało budowy odpowiedniej infrastruktury telekomunikacyjnej i systemu wspomagania dowodzenia. Oryginalne rozwiązania projektowane przez naukowców z NC3A predestynowało ich do podjęcia się tego zadania. Przed podpisaniem porozumienia z Dayton, na mocy którego państwa NATO wysłały do Bośni wojska, Agencja NC3A przeprowadziła udane testy rozległego systemu dowodzenia. Odbyło się to w czasie natowskich manewrów w 1995 r. Agencja zaprojektowała i zbudowała sieć wymiany informacji między poszczególnymi dowództwami NATO, która bazowała na łączach o przepustowości 64 kb/s i 128 kb/s w technologii ISDN. Umożliwiło to wideokonferencje, dostęp do lokalnych sieci, korespondencję elektroniczną z przesyłaniem danych oraz wymianę informacji z narodowymi, taktycznymi systemami dowodzenia.

Z takim doświadczaniem specjaliści Agencji przystąpili do prac badawczo–wdrożeniowych, skupiając się na narzędziach wspierania decyzyjnego, systemu rozwoju CIS (Communications and Information System), przesyłania zdjęć lotniczych oraz narzędziach do koordynacji wojny elektronicznej i inżynieryjnego systemu komunikacji.

Naukowcy z NC3A nie ukrywają, że ich działalność w Bośni to doskonały poligon doświadczalny do zastosowań informatyki w wojsku. Wartość pomocy dla SFOR podwaja struktura dowództw NATO, w których znajdują się komórki badawcze do analizy stosowanych rozwiązań technologicznych. Prawidłowa współpraca między nimi a NC3A przynosi lepszą jakość realizowanych programów naukowych.

Bośnia dla informatyków z NATO stała się okazją do wypracowania metod testowania rozwiązań w dziedzinie wymiany i opracowywania informacji, a jednocześnie udowodniła, że współczesna armia musi umieć korzystać z dorobku instytucji naukowych, wyspecjalizowanych w badaniach militarnych.

Cronos

Podstawą działania oddziałów IFOR/SFOR jest system dowodzenia i kontroli, tzw. Cronos, po raz pierwszy zaprezentowany podczas sojuszniczych ćwiczeń na kilka miesięcy przed rozpoczęciem operacji „Operation Joint Endeavour”.

Cronos ma węzły w 3 narodowych stanowiskach dowodzenia: USEUCOM w Stuttgarcie, Whitehall w Londynie i MoD w Rzymie. Tam też znajdują się czynne całą dobę „help desk”, których pracownicy udzielają telefonicznie porad użytkownikom systemu, a czasem zdalnie próbują rozwiązywać niektóre problemy.

Zdjęcia lotnicze

Dowództwo IFOR/SFOR do informacji o sytuacji taktycznej wykorzystuje system rozpoznawania zdjęć lotniczych, który powstał w Agencji NATO C3.

Zdjęcia najpierw trafiają do Centrum Połączonych Działań Powietrznych w Vicenza, gdzie podlegają komputerowej obróbce i po opracowaniu są przekazywane siecią do kwatery głównej IFOR/SFOR w Sarajewie oraz dowództw, odpowiedzialnych za zabezpieczenie operacji.

System rozpoznawania zdjęć lotniczych został tak zaprojektowany, aby można było dotrzeć do fotografii określonego obszaru, zrobionej np. kilka dni wcześniej. System działa nieprzerwanie całą dobę, a jego obsługą zajmuje się NC3A, która również w tym przypadku prowadzi „help desk”.