System near-CDP (nCDP) działa podobnie, z wyjątkiem tego, że stosowane są dyskretne punkty czasowe odtwarzania. System ten łączy składowanie migawkowe (snapshots) z replikacją. Zazwyczaj migawki są wykonywane na składowanym systemie, po czym są replikowane do innego systemu, który przechowuje składowania.

Składowanie migawkowe może być używane do efektywnego zmniejszenia okna składowania, pozwalając na operacje składowania realizowane regularnie bez wpływu na aplikacje produkcyjne. Wyrzucenie danych bezpośrednio na taśmę w czasie konwencjonalnego składowania, może być procesem długim, limitowanym przez charakterystyki wydajnościowe taśmy. W technice migawkowej odtwarzalne obrazy na dysku mogą być tworzone niemal natychmiast. Oddzielny serwer (proxy) może przechwytywać migawki i składować te dane w sposób całkowicie rozłączny ze składowanym serwerem.

Wdrażanie składowania migawkowego wcześniej wymagało dostosowanego projektowania, co zwiększało złożoność całego procesu. Dostawcy zaczęli jednak dostarczać rozwiązania wykorzystujące standaryzowane API i nie wymagające pisania specjalizowanych skryptów. Przyk³adem jest tu Volume Shadow-copy Services (VSS) Microsoftu.

Cały system do odtworzenia

Tradycyjne operacje składowania skupiają się na plikach danych, ale kiedy cały system musi być odtworzony (np. po załamaniu w wyniku katastrofy) potrzebne są dodatkowe działania. Odtworzenie systemu od podstaw obejmuje zainstalowanie systemu operacyjnego i aplikacji, jak również skonfigurowanie całego systemu dla konkretnego środowiska. Zastosowane muszą być wszystkie łatki systemu operacyjnego i dostosowane zmiany konfiguracyjne. Wykonanie tego ręcznie może często być pracochłonne i trwać godzinami lub nawet przez kilka dni, w zależności od wielkości systemu. Podstawowy problem tkwi w tym, że wszystkie dodatkowe dane (system operacyjny, dane konfiguracyjne systemu, pliki aplikacji, łatki i zmiany konfiguracyjne), czyli “dane systemowe" nie mogą być składowane tak jak pliki danych dla systemów fizycznych. Wymagają one oddzielnych narzędzi, specjalnie zaprojektowanych do składowania tych informacji i następnie, z potencjalnie dużym zaangażowaniem administratora, kojarzenia tych informacji z plikami danych w celu przywrócenia systemu.

Technologia wirtualizacji serwerów, jak np. VMware vSphere, istotnie zmienia ten proces. Całe obrazy VM, obejmujące zarówno system, jak i pliki danych, są zawarte w specjalnych plikach, które mogą być odtworzone przy użyciu standardowych narzędzi odtwarzania na poziomie plików.