Skomplikowany system

Rozwój rynku i technologii spowodował z jednej strony, że systemy IT stały się dobrem powszechnym, ale z drugiej - bardziej skomplikowanym i trudnym we wdrożeniu oraz utrzymaniu. Dlatego też pojawiły się nowe pomysły na integrację serwerów, pamięci masowych, elementów sieciowych i oprogramowania, czyli wprowadzenia do oferty różnego typu urządzeń appliance lub systemów, które można ogólnie określić jako rozwiązania zintegrowane.

Podstawową zaletą takich rozwiązań jest uwolnienie użytkowników od konieczności żmudnej, kosztownej i często długotrwałej integracji systemu składającego się z elementów pochodzących od różnych producentów. W efekcie całkowity koszt wdrożenia centrum danych może być obniżony, a jego czas skrócony. Oprócz tego użytkownik dostaje często gotowe rozwiązanie wykorzystujące najnowsze technologie, np. wstępnie skonfigurowaną platformę wirtualizacyjną, a w niektórych wypadkach również zestaw gotowych do użycia aplikacji.

Zobacz również:

• Wielka inwestycja Atmana w przetwarzanie danych
• AI ma duży apetyt na prąd. Google znalazł na to sposób
• OpenAI rozważa stworzenie własnych układów scalonych AI

Innym pomysłem na ułatwienie wdrażania i zarządzania coraz bardziej skomplikowanymi systemami IT jest oprogramowanie DCIM (Data Center Infrastructure Management). Jest to względnie nowa kategoria narzędzi, która według przewidywań analityków rynku będzie szybko zdobywać popularność. DCIM pozwala na optymalizację zasobów, zwiększanie efektywności oraz bezpieczeństwa i niezawodności funkcjonowania centrum danych. Z założenia narzędzia DCIM mają zapewnić możliwość dokładnego monitorowania w czasie rzeczywistym stanu wszystkich elementów infrastruktury.

Nowy standard energooszczędności serwerów

EPA (Environmental Protection Agency) opracowała nowy standard Energy Star 2.0, definiujący parametry oceny serwerów pod kątem ich energooszczędności. Pozwala on na obiektywną ocenę, bez konieczności samodzielnej, szczegółowej analizy, czy dany model serwera można uznać za sprzęt ekologiczny, a przede wszystkim oszczędny pod względem zużycia energii.

Pierwsza wersja standardu Energy Star 1.0 została opublikowana w maju 2009 r. i obejmowała tylko standardowe serwery wolnostojące i stelażowe. Specyfikacja Energy Star 2.0 została istotnie rozszerzona i uwzględnia serwery kasetowe, procesory graficzne, a także systemy pamięci masowej instalowane bezpośrednio w serwerach. Określa ona na przykład maksymalną moc zużywaną przez serwer w trybie bezczynności na 57 W (serwer jednoprocesorowy), 142 W (dwuprocesorowy) oraz 20 W na zasilacz bez obciążenia. Standard uwzględnia też dodatkowe elementy wyposażenia dopuszczając zwiększenie poboru mocy o 8 W na każdy dodatkowy dysk oraz 0,75 W na gigabajt pamięci RAM o pojemności przekraczającej 4 GB.

Choć inicjatywa EPA jest niewątpliwie pożyteczna, to należy zdawać sobie sprawę z jej ograniczeń. Obiektywny, standardowy pomiar energetycznej efektywności urządzeń jest pożądany, ale serwery są na tyle skomplikowanymi systemami, że certyfikat Energy Star 2.0 może służyć tylko jako ogólna wskazówka dotycząca efektywności sprzętu.

EPA przewiduje, że pierwsze modele serwerów z logo Energy Star 2.0 pojawia się na rynku w połowie 2013 roku.