Dojrzałe polskie przedsiębiorstwa dostrzegły jakiś czas temu potrzebę wdrożenia procesów weryfikacji oraz opiniowania i zatwierdzania do realizacji inicjatyw - w tym projektów z częścią informatyczną - obejmującego nie tylko kryteria finansowe, ale też aspekty oceny zgodności proponowanej inicjatywy z biznesowymi kierunkami strategicznymi. W znaczącej większości procesy te zakładają, iż aby inwestycja IT mogła zostać uruchomiona, musi zostać ona zweryfikowana pod kątem spójności ze strategią biznesową lub strategią IT organizacji oraz musi być uwzględniona w zakładanym budżecie rocznym.

Redakcja poleca:

Raport COMPUTERWORLD TOP 200 - wydany już po raz 20 - jest najpełniejszym opracowaniem poświęconym rynkowi teleinformatycznemu. Prezentuje szczegółowe dane finansowe, informacje rynkowe i komentarze analityków dotyczące dostawców nowoczesnych technologii. Przybliża co robią oraz jakie produkty i usługi IT mogą zaoferować twojemu przedsiębiorstwu. Raport uzupełniają wyniki, dane teleadresowe i informacje o kluczowych osobach.

Najczęściej stosowany model realizacji takiego procesu zakłada, iż informacje na temat propozycji inicjatyw kierowane są do dedykowanego ciała, złożonego z przedstawicieli wysokiej oraz średniej kadry kierowniczej. Zespół ten w trakcie cyklicznych spotkań analizuje informacje i opiniuje inicjatywę. W większości przypadków ramy i narzędzia dla działania komisji stanowi jedynie regulamin lub wytyczne określające przebieg procesu oceny inicjatyw. Stąd decyzje wydawane są na podstawie ocen eksperckich jej członków. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest niska powtarzalność i kompletność procesu oceny.

Nowoczesne przedsiębiorstwa działające na rynku polskim, które wcześnie dostrzegły potencjał koncepcji Architektury Korporacyjnej i uruchomiły proces zarządzania architekturą, zyskały narzędzie pozwalające na monitorowanie i śledzenie powiązań między celami strategicznymi organizacji a elementami infrastruktury IT oraz zniwelowanie w ten sposób przepaści informacyjnej w zakresie jednoznacznych powiązań między aspektami takimi jak cele biznesowe i elementy infrastruktury IT.

Wydajna architektura

Zarządzając rozwojem i zakresem inwestycji w infrastrukturę IT, od strony wdrożenia pojedynczego rozwiązania informatycznego przyjąć można, iż elementami sterującymi dla infrastruktury są w szczególności oczekiwana wydajność stosowanej platformy oraz dostępność danych i systemów wymaganych do wsparcia procesów biznesowych. Kluczowe wskaźniki wydajności procesu oraz oczekiwana dostępność istotnych zasobów (aplikacje, dane itp.) w procesie, jak również zapewnienie ciągłości jego działania, przekładają się wprost na parametry elementów infrastruktury teleinformatycznej wykorzystanej do budowy rozwiązania wspierającego proces. Większość organizacji samodzielnie lub przy pomocy dostawcy rozwiązania radzi sobie z projektowaniem i skalowaniem infrastruktury dedykowanej dla jednego rozwiązania, bez konieczności odwoływania się do funkcji zarządzania architekturą korporacyjną.

Wyzwania pojawiają się, gdy organizacja podejmuje wysiłki mające na celu zapewnienie jednorodności infrastruktury IT w skali całego środowiska IT oraz określenie średnio- i długookresowego planu jego rozwoju. Wówczas mamy do czynienia z efektem skali, a relacje między celami i oczekiwaniami biznesowymi oraz zakresem inwestycji w infrastrukturę IT zyskują na złożoności. Nie mamy już jedynie do czynienia z relacją między wymaganiami pozafunkcjonalnymi dla systemu a parametrami elementów infrastruktury wyskalowanymi, w celu spełnienia tych konkretnych wymagań, ale obserwujemy zależności wielowarstwowe. Identyfikując i analizując zależności w skali architektury całej organizacji należy więc uwzględnić schemat, w którym u podstaw znajdują się cele i kierunki strategiczne. Cele te muszą znaleźć odzwierciedlenie w oczekiwanych wartościach kluczowych wskaźników wydajności i mierników dla poszczególnych procesów biznesowych oraz jednostek organizacyjnych realizujących te procesy. Na bazie takiej informacji należy określić, czy i w jakim zakresie uzyskanie oczekiwanych wartości mierników dla jednostek organizacyjnych i procesów wymagać będzie zastosowania wsparcia informatycznego ich realizacji. Idąc dalej, zakres wymaganego wsparcia systemowego dla realizacji procesu determinować będzie rodzaj narzędzi i metod wykorzystanych do budowy systemu, zaś oczekiwane wartości mierników dla procesów i komórek organizacyjnych powinny mieć odzwierciedlenie w wymaganiach na wydajność i dostępność powiązanych elementów infrastruktury.

Zadanie identyfikacji i dokumentowania zależności między elementami architektury IT wiąże się również z wyzwaniami, które u podstaw mają obowiązujący w większości nowoczesnych środowisk IT kierunek architektoniczny związany ze współdzieleniem infrastruktury przetwarzania danych lub współdzielenia funkcjonalności przez wiele systemów. Trend ten obrazuje chociażby koncepcja SOA, która zakłada iż funkcjonalność zaimplementowana w jednym systemie może być użytkowana przez inny. Podobnie koncepcja wirtualizacji umożliwia współdzielenie zasobów fizycznych przez wiele rozwiązań. W rezultacie otrzymać możemy zależności wiele do wielu, a jednoznaczne ustalenie właściciela danego komponentu oraz określenie zakresu odpowiedzialności za finansowanie rozwoju i utrzymania elementu infrastruktury może być znacznie utrudnione lub wręcz niemożliwe (w zależności od kultury organizacji). Problem ten można rozwiązać poprzez zastosowanie odpowiedniego modelu własności i alokacji kosztów, który zakłada podejście usługowe - tzn. właściciel usługi lub serwera wirtualnego jest odpowiedzialny za jego utrzymanie i zapewnienie gotowości do użycia przy ustalonych parametrach SLA, zaś użytkownik jest obciążany za użycie.