Temat ten podjął profesor Alan Black pracujący w Carnegie Mellon School of Computer Science. Stoi on na czele Language Technologies Institute, który zajmuje się między innymi syntezą mowy. Twierdzi on, że gdy wypełniacze takie wypowiada robot, to rozmowa staje się bardzie naturalna przypomina pogawędkę dwojga ludzi.

Roboty - takie jak np. Cortana - stosują już takie techniki, ale w ograniczonym stopniu i daleko im do tego, aby powiedzieć iż symulują w stu procent mowę człowieka. Rozmowa wygląda tu statycznie. Najczęściej jest tak iż człowiek zadaje po prostu pytanie lub coś mówi, a robot odpowiada czyniąc to w czysto mechaniczny sposób.

Zobacz również:

• Microsoft zapowiada nową linię małych modeli językowych AI
• Sztuczna inteligencja od Apple wymagać może nowych procesorów

Alan Black chce to zmienić, tak aby robot np. w pewnym momencie przerwał na chwilę rozmowę, zadumał się i wtrącił do niej coś od siebie w rodzaju okrzyku „o....” lub zaśmiał się. Być może powinien się też od czasu do czasu np. zająknąć.

A śmiech jest przecież ważną częścią konwersacji, gdyż wyraża emocje, które trudno jest wyrazić samymi słowami. To samo dotyczy np. płaczu. Jeśli roboty mają być bardziej ludzkie, muszą mieć możliwość wyrażania w ten sposób swoich emocji. Inaczej będą się zawsze kojarzyć rozmawiającymi z nimi ludźmi z maszyną.

Chodzi też o to, aby roboty miały również osobowość, a nie zachowywały się zawsze tak samo. Tylko wtedy człowiek rozmawiający z robotem znajdującym się za ścianą nie będzie do końca pewny czy ma do czynienia rzeczywiście ze sztuczną inteligencją, czy z drugim człowiekiem.