1. Gdy serwer jest hostem dla środowiska użytkownika, nadawanie maszynom wirtualnym etykiet SELinux w RHEL6, w połączeniu z użyciem zaawansowanych mechanizmów Control Group, pozwala na profilowane dzielenie zasobów użytkownika i sesji, co wprowadza pewną liczbę "przegród" i ograniczeń wokół użytkowników/zadań.

2. Tam, gdzie RHEL6 staje się hostem dla losowego i sporadycznego ruchu związanego z maszyną wirtualną prywatnej chmury, jest również gotowy do realizacji cyklu życia maszyny wirtualnej. Nie ma on jednak rodzimych aplikacji, wymieniających instancje w pożądany sposób, tak więc do zarządzania prywatnymi chmurami potrzebne są dodatkowe narzędzia.

3. Używanie RHEL6 w publicznych chmurach powinno być prostsze, ponieważ może używać do tego własnej KVM i możliwości ograniczania instancji w ramach SELinux i cgroups.

4. KVM jest prostsza do instalacji i wsparcia niż XenServer 5.6, ale nie jest tak bogato wyposażona w potrzebne mechanizmy, jak XenServer.

5. RHEL6 ukierunkowuje się obecnie na ESXi i w konsekwencji na VMware vClod. Red Hat włączył do pakietu nowe narzędzia virt-v2v, pozwalające na importowanie maszyn wirtualnych Xen, ESX lub innych KVM.