Przełącznik Intrepid 6000 zachowywał się inaczej. Nieobciążony port B zaczął pracować z szybkością 20 MB/s (spadek przepływności). Układ kontrolujący przepływ ramek zachował się tak, że dwa strumienie danych kierowane do portu A (50 i 100 MB/s) zaczęły być obsługiwane z szybkością 20 i 80 MB/s. Tak więc trzem strumieniom, 100-50-50 MB/s, przełącznik przypisał pasma przenoszenia danych 80-20-20 MB/s. Firma McData wyjaśniła, że zastosowało celowo taki właśnie algorytm będąc świadoma tego, że środowisko Fibre Channel nie doczekało się jeszcze standardu QoS (jakość świadczonych usług). Jest to jednak dość oryginalne rozwiązanie - żadna znana do tej pory technologia przełączania w warstwie 2 nie ogranicza wydajności nieprzeciążonego portu po to, aby przeciążony port mógł pracować z pełną szybkością.

Test przepływności nazwany "15-do-1" sprawdzał, jak przełącznik radzi sobie w sytuacji, gdy wiele serwerów (było ich 15, stąd nazwa testu) chce uzyskać dostęp do tego samego docelowego portu, do którego dołączono pamięć masową. Wyniki testu pokazują, że przełącznik Intrepid 6000 rozkłada pasmo przenoszenia danych między zgłaszające się serwery równomierniej, niż robi to przełącznik SilkWorm 12000.

Przełącznik Intrepid 6000 przypisał poszczególnym serwerom pasma w zakresie od 4,72 do 9,85 MB/s. SilkWorm 12000 zaproponował serwerom przepływności od 3,72 do 14,86 MB/s - jest to większa rozpiętość w porównaniu z tym, co oferował przełącznik Intrepid 6000.

Kolejny test sprawdzał, jak przełącznik rozkłada pasmo przenoszenia danych w sytuacji, gdy ramki dostarczane do jego trzech portów muszą być przesłane do trzech portów drugiego przełącznika. Rzecz w tym, że przełączniki komunikują się między sobą prze dwa połączenia ISL (Inter Switch Link). SilkWorm 12000 rozkłada pasmo na te dwa połączenia równomiernie - 52,81 i 52,06 MB/s. Przełącznik Intrepid 6000 rozdziela pasmo w dużo szerszym zakresie - 27,24 i 40,5 MB/s.

Jeśli chodzi o dostępność, oba przełączniki sprawują się bez zarzutu. Jednak test wykazał, że w razie awarii procesora podstawowego procesor zapasowy przełącznika Intrepid 6000 potrzebuje tylko 500 milisekund, aby wejść do akcji. W przypadku przełącznika SilkWorm czas ten wynosi aż 18 sekund.

Produkt firmy McData oferuje też dwa interesujące rozwiązania: ładowanie kodu bez zakłócania pracy urządzenia oraz funkcję aktywacji tego oprogramowania. Używając tych opcji administrator może uaktualniać oprogramowanie zarządzające przełącznikiem, nie wyłączając go ani na moment z eksploatacji.

W przypadku przełącznika Intrepid 6000 zasilacze i zapasowa magistrala danych (technologia przełączania krzyżowego) pracują w trybie automatycznego omijania uszkodzeń (failover), dokładnie tak, jak to zostało opisane w dokumentacji technicznej.

Test ponownego uruchamiania urządzenia (reboot) polegał na tym, że od przełącznika odłączano napięcie, aby zobaczyć, jak szybko urządzenie podejmuje normalną pracę. Przełącznik Intrepid 6000 potrzebował na to 1 min i 58 sek.; SilkWorm 12000 nieco więcej - 2 min i 36 sek.

Podczas testu odporności na uszkodzenia z przełącznika wyciągano w sposób przypadkowy moduły. Gdy w przełącznikach pozostawiono tylko jeden moduł zawierający porty i jeden moduł z procesorem, pracowały one nadal bez zakłóceń. To samo można powiedzieć o nadmiarowych połączeniach ISL (do czterech portów, czyli 2,125 Gb/s na jedną magistralę ISL) obsługujących komunikację między przełącznikami - opcja omijania uszkodzeń pracowała poprawnie.