Kontrolowanie dostępu do Internetu jest wtedy ważne dla użytkownika, jeśli chce mieć pewność, że osoby trzecie, najczęściej dzieci, nie będą używały komputera w celach niepożądanych. Niektóre testowane produkty umożliwiają zdefiniowanie grup z przyporządkowanymi, określonymi prawami dostępu i desygnowanie każdej stacji roboczej do uczestnictwa w grupie. UGate-3200P udostępnia filtrowanie adresów URL (Uniform Resource Locators), dzięki czemu można je blokować częściowo lub całkowicie. Jednak trzeba to czynić z zachowaniem pewnej ostrożności, ażeby nie zablokować dużej liczby innych adresów.

Barricade zapewnia lokalnym stacjom klient filtrowanie adresów internetowych na podstawie adresów IP, typu aplikacji lub czasu dziennego. Filtry można łączyć. W efekcie uzyskuje się możliwość zablokowania określonych adresów FTP każdego dnia między pewnymi godzinami. Można też całkowicie uniemożliwić dostęp do określonego protokołu wszystkim stacjom roboczym.

DI-713P i Barricade pozwalają w taki sposób określić adres IP zdalnego komputera administratora, aby umożliwić zdalny dostęp do internetowego interfejsu konfiguracyjnego. Adres domyślny jest ustawiony na 0.0.0.0. Umożliwia on dowolnemu komputerowi dostęp do interfejsu administracyjnego, jeżeli naturalnie uzyskało się zgodę na zdalne zarządzanie. Xrouter Aero również wspiera zewnętrzne administrowanie, ale w tym przypadku trzeba sięgnąć do adresu rutera. Konieczne jest także zastosowanie standardowej procedury uwierzytelniającej, opartej na haśle i nazwie użytkownika. Decydując się na zdalne zarządzanie, trzeba pamiętać o zmianie domyślnego hasła i nazwy użytkownika administratora, aby uniknąć nieautoryzowanego dostępu do swojego systemu.

Wszystkie produkty wspierają DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) w trybie zarówno serwera, jak i klienta. Po stronie klienta wszystkie urządzenia będą używały adresu IP, jako przypisanego przez serwer DHCP oraz operatora internetowego. Brama, jako serwer, dostarcza adresy do wszystkich stacji klient w sieci użytkownika. Adresy są specyfikowane za pomocą internetowych narzędzi zarządzających. Niektóre produkty mają zintegrowany przycisk release/renaw, umożliwiający ponowne ustawienie adresu przydzielonego przez operatora internetowego. Ta procedura może się czasem okazać przydatna, np. w razie problemów dostawcy usług.

Inną wartościową własnością prawie wszystkich produktów jest tzw. strona stanu (status page). Dzięki niej użytkownik uzyskuje informacje na temat bieżącego stanu bramy, czyli dane dotyczące statystyk transmisyjnych, a także o stanie urządzenia klienta. WE-H-W wyróżnił się na tle innych urządzeń dużą liczbą informacji odnoszących się do wewnętrznych grup roboczych oraz systemów przyłączanych z zewnątrz.

Cechy funkcjonalne

Wszystkie testowane produkty charakteryzowały się podobnymi cechami funkcjonalnymi. WE-H-W ma 8 portów, najwięcej wśród testowanych produktów. Jednak zapewniały one jedynie przepływność 10 Mb/s. Z kolei UGate-3200P dysponuje 7 portami 10/100 Mb/s. Brama D-Link ma tylko 3 porty, a reszta urządzeń - po 4.

Wskaźniki LED (Light-Emitting Diode) na płycie czołowej, które pokazywały stan każdego portu sieciowego i portu WAN, miały wszystkie bramy. Natomiast żadna z nich nie miała wyłącznika zasilania. Urządzenie działa natychmiast po włączeniu do gniazdka. W praktyce brak wyłącznika zasilania oznacza o jedno ogniwo mniej do zbadania podczas awarii bramy.

Pod względem wymiarów najmniejsza okazała się brama Barricade. Niemniej pewne wątpliwości budziło rozmieszczenie portów na płycie czołowej, gdyż nie było optymalne. Ale podobne konfiguracje można spotykać w dobrej jakości koncentratorach lub przełącznikach. Na ogół umieszczenie złączy na tylnej ściance jest bardziej przydatne. Brama WE-H-W ma gniazda RJ45 także na płycie czołowej. Pozostałe bramy - na tylnej ściance. Z kolei największą bramą była UGate-3200P, oczywiście nie aż tak dużą, aby sprawiać problemy.