Jest to szczególnie istotne w wypadku infrastruktury wykorzystującej łącza o przepustowości 40 lub 100 Gb/s, obejmujące swoim zasięgiem wiele segmentów LAN. Bo wieloportowe przełączniki 40 Gb/s i karty z interfejsami o takiej przepustowości są wciąż bardzo drogie w porównaniu do sprzętu ze złączami 10 Gb/s. Podobnie jest w wypadku okablowania. Niektóre projekty zakładają pełną redundancję wszystkich połączeń, co przynajmniej dwukrotnie zwiększa długość instalowanych kabli. Nie zawsze ma to uzasadnienie i czasami może być zbędnym wydatkiem. Z praktycznego punktu widzenia warto więc przeprowadzić staranną analizę, gdzie redundancja jest niezbędna, a gdzie można z niej zrezygnować bez istotnego wpływu na niezawodność działania systemu. Z ekonomicznego punktu widzenia jest to gra warta świeczki.

Zależnie od wyboru rodzaju medium transmisyjnego dla połączeń 40 Gb/s, projektanci centrum danych mogą się natknąć na kolejny problem związany z fizycznymi rozmiarami kart interfejsów i złączy sieciowych. Zwiększenie gęstości portów, na przykład przez instalację w przełączniku dostępnych na rynku kart zawierających 8 optycznych złączy 40 Gb/s często okazuje się rozwiązaniem niewygodnym lub praktycznie niemożliwym ze względu na fizyczne wymiary złączy. Dla zapewnienia wymaganej liczby portów trzeba wówczas instalować dodatkowe przełączniki.

Zobacz również:

• Strategiczna współpraca NTT DATA Business Solutions i Beyond.pl

Projekt okablowania powinien również brać pod uwagę architekturę serwerów, które będą w centrum danych wykorzystywane. Jeśli mają to być kompaktowe serwery 1U, to podłączenie ich do złączy o przepustowości 40 Gb/s może być rozwiązaniem niekorzystnym. Wynika to zarówno z fizycznych rozmiarów tego typu portów i złączy, jak i praktycznych wymagań na przepustowość - wydaje się mało prawdopodobne by wiele takich serwerów wymagało bezpośrednich łączy o wysokiej wydajności.

Dodatkowo warto sobie zdawać sprawę, że obecnie dostępne wielomodowe i wielowłóknowe kable optyczne 40 Gb/s nie zapewniają możliwości łatwej aktualizacji infrastruktury sieciowej do standardu 100 Gb/s.

Zdaniem specjalistów, z punktu widzenia możliwości uzyskania wysokiej gęstości portów i zapewnienia możliwości późniejszego upgrade’u infrastruktury sieciowej, najlepszym rozwiązaniem wydaje się zastosowanie dupleksowych światłowodów jednomodowych. Jak wykazują dotychczasowe doświadczenia zapewniają one możliwość skalowania wydajności systemu sieciowego, ale niestety, są rozwiązaniem kosztownym - dotyczy to zarówno samych kabli, jak interfejsów i złączy SFP.

Dlatego warto starannie przeanalizować, które urządzenia i segmenty sieci warto połączyć przy wykorzystaniu tego typu okablowania. Z reguły dotyczy to połączeń między rzędami szaf i przełącznikami rdzeniowymi.