Ochrona asynchroniczna: dobry kompromis

Z powodu wysokich kosztów i ograniczeń ochrony opartej na pamięciach o bezpośrednim dostępie, coraz więcej organizacji skłania się do stosowania technologii asynchronicznych, w szczególności replikacji w czasie rzeczywistym, opartych na hostach.

W przeciwieństwie do ochrony opartej na dysku oprogramowanie replikacji opartej na hoście automatycznie kopiuje pliki z serwerów pierwotnych na serwery wtórne. Z chwilą wykonania kopii plików są replikowane jedynie zmiany. Niektóre produkty replikacji oparte na hoście wykonują zmiany aż na poziomie bajtów. To przekłada się zarówno na wykorzystaniu zarówno pasma, jak i CPU.

Kopie mogą być wykonanie na jednym lub kilku serwerach: np. do serwera Exchange w odległej lokalizacji i do pamięci sieciowej dla celów archiwizacji.

Wiele firm implementuje replikacje na duże odległości w sytuacjach, kiedy każda dodatkowa godzina braku działającego serwera pocztowego jest kosztowna. Wysyłając dane poza ośrodek metodą replikacji, otrzymuje się system ochrony działający w czasie rzeczywistym i znacznie lepszy czas odtwarzania w porównaniu z rozwiązaniem taśmowym. Ponieważ używa się połączeń asynchronicznych, replikacje mogą być wykonywane na dowolnym dystansie - jedynym ograniczeniem jest koszt połączenia między ośrodkami.

Główną zaletą replikacji asynchronicznych jest ich wszechstronność. Produkty takiej replikacji zapewniają m.in. replikację pierwotnego serwera pocztowego na serwer wtórny w innej lokalizacji, tak aby można było odtworzyć serwer pierwotny po przywróceniu go do pracy. Można też podjąć prace na serwerze zapasowym, jeżeli pierwotny ulegnie całkowitej destrukcji. Można używać także redundantnego klastrowania w przypadku uszkodzenia serwera lokalnego i następnie użycia replikacji dystansowej w celu odtworzenia po awarii.

Metodą ochrony asynchronicznej są tzw. migawki (snapshotting), polegające na wykonywaniu okresowych kopii plików wiadomości w ściśle określonym czasie. Migawki działają na zasadzie okresowego wykonywania "zdjęć" obrazu bloków na dysku. Rzeczywiste dane są zawsze dostępne, ale dostępny może być także "wczorajszy" obraz danych, czy np. "o godzinie 7.00 rano w sobotę, po zakończeniu tygodnia".

Microsoft zapewnia możliwość wykonania migawek w Windows Server 2003 przy użyciu mechanizmu Volume Shadow Facility.

Oprogramowanie do wykonywania migawek zapewnia mało obciążający CPU sposób ochrony przed utratą danych z powodu uszkodzenia plików czy nieumyślnego usunięcia. Największy procent wszystkich odtworzeń z taśmy wykonywany jest dla plików utraconych w czasie krótszym niż ostatnie siedem dni. Po załamaniu serwera można odtworzyć wczorajsze migawki, klikając po prostu na odpowiedniej dacie i czasie, a następnie użyć tej wersji do przywrócenia większości utraconych plików.

Oprogramowanie do wykonywania migawek ma jedno ograniczenie: jeżeli uszkodzone zostanie urządzenie pamięciowe, wszystkie dane (bieżące i migawki) zostaną na zawsze utracone. Jest to powód, dla którego wiele organizacji łączy system migawkowy z replikacją.

Ochrona mieszana

W praktyce większość implementacji ochrony messagingu w przedsiębiorstwach to rozwiązania, które łączą różne, komplementarne technologie składowania i odtwarzania. I tak np. w sytuacji kiedy firma chce składować dane w odległym o setki kilometrów ośrodku i jednocześnie utrzymać niskie koszty połączeń, można stosować rozwiązania trzypoziomowe:

1. Wykonywanie migawek na poziomie lokalnych oddziałów zazwyczaj dwa razy dziennie. Pozwoli to użytkownikom na dostęp do starszych wersji lub odtwarzanie usuniętych plików, bez wykonywania czasochłonnych odtwarzań z taśmy magnetycznej.

2. Użycie replikacji do utrzymywania kopii czasu rzeczywistego danych oddziałowych, obejmujących pliki użytkowników i zestawy danych poczty elektronicznej, w korporacyjnym centrum danych. W ten sposób centrum danych staje się dla oddziałów zamiejscowych ośrodkiem odtworzeniowym na wypadek katastrofy - kopia przechowywana w centrum danych może być użyta do odbudowy serwerów oddziałowych po katastrofie.

3. Okresowe migawki (np. tygodniowe) danych w oddziałach zamiejscowych na serwer w centrum danych. Serwer ten może składować te dane na taśmie magnetycznej dla celów długookresowego archiwowania.

Takie rozwiązanie uwalnia personel oddziałów zamiejscowych od konieczności utrzymywania pamięci taśmowych w swoim ośrodku, a także obsługi czyszczenia dysków i rotacji taśm - są to zajęcia niezwykle absorbujące. Eliminuje to także potrzebę ciągłego przypominania pracownikom w oddziałach zamiejscowych o konieczności regularnego składowania ważnych danych.