Nowe usługi w telewizji kablowej CATV
- Adam Urbanek,
- 01.10.2003
Usługi dodatkowe VoIP i VPN w kablu
Transmisja głosu poprzez sieci wykorzystujące protokół internetowy VoIP (Voice over IP) jest sposobem na dostarczanie usług telefonii POTS z wykorzystaniem transmisji z przełączaniem pakietów. Stanowi też element konwergentnych sieci telekomunikacyjnych, transmitujących łącznie głos, faks oraz dane na platformie IP. System VoIP nie tylko znajduje zastosowanie w telekomunikacyjnych sieciach szkieletowych, dając efektywniejsze wykorzystanie pasma, ale także jest możliwy do zaimplementowania po stronie sieci dostępowej (HFC, xDSL, WLL) - jako alternatywna technologia dostępu do usług telefonii stacjonarnej.
Standard DOCSIS i Euro-DOCSIS
Modemy kablowe są odpowiedzialne za prawidłowy proces wydzielania i składania kanałów danych w kablu sieci CATV. Prawidłową współpracę urządzeń pochodzących od różnych producentów uzyskano dopiero po opracowaniu w USA (marzec 1997 r.) standardu DOCSIS i jego europejskiej wersji Euro-DOCSIS - akceptującej niezgodności używanych do tego celu pasm na różnych kontynentach. Różnice praktyczne dotyczą jedynie warstwy fizycznej.
Kolejne wersje specyfikacji DOCSIS 1.1 (1998 r.) i DOCSIS 2.0, uzupełnione kontrolą jakości QoS, spełniają wreszcie wymagania bezpieczeństwa transmisji danych przez sieci kablowe, łącznie z możliwością ich szyfrowania według normy DES 56. W najnowszej specyfikacji DOCSIS 2.0 dla modemów kablowych drugiej generacji wprowadzono ponadto możliwość transmisji z modulacją S-CDMA (Synchronous-Code Division Multiple Access), której cechą charakterystyczną jest większa odporność na wąskopasmowe i impulsowe zakłócenia w kablu. Specyfikacje te stanowią teraz podstawę oferowania usług głosowych VoIP i transmisji danych VPN abonentom sieci kablowych.
Powszechnie używany standard DOCSIS (Data Over Cable System Interface Specification) określa sposób transmisji sygnałów szerokopasmowych w sieciach telewizji kablowej CATV. Precyzuje on następujące parametry toru kablowego:
- kierunek dosyłowy do abonenta (modulacja 64/256 QAM, szerokość pasma 6/8 MHz, częstotliwość 42-850 MHz lub 65-850 MHz, przepływność bitowa 27-42 Mb/s lub 38-52 Mb/s, ramka i kodowanie MPEG-2);
- kierunek zwrotny do sieci (modulacja 64QPSK lub 16QAM, pasmo do 3,2 MHz, częstotliwość 5-42 MHz lub 5-65 MHz, przepływność bitowa 5,12 Mb/s dla QPSK oraz 10,24 Mb/s dla QAM);
- interfejs użytkownika (Ethernet 10Base-T, port USB);
- interfejs sieciowy (Ethernet, Fast Ethernet, ATM, FDDI).
Kanał zwrotny telewizji cyfrowej DVB
Wprowadzenie telewizji cyfrowej w sieciach kablowych podnosi nie tylko jakość przesyłanych treści, ale wiąże się przede wszystkim z interaktywnością użytkownika. Dzięki temu dedykowane grupy odbiorców mogą uzyskiwać specjalne zestawy ofert (pakiety programowe), tworzone według preferencji odbiorców niemal w czasie rzeczywistym: bądź przez nadawcę usługi, bądź przez operatora telewizji kablowej.
Opracowaniem standardu dla transmisji w europejskich sieciach cyfrowej telewizji DVB (Digital Video Broadcasting) zajęła się, utworzona w 1994 r., organizacja DAVIC (Digital Audio Visual Council). Pierwsza wersja specyfikacji (1997 r.), regulująca proces radiowej transmisji z kanałem zwrotnym według standardu DVB-RCT (DVB-Return Channel Terrestial), dała podstawę tworzenia internetowego dostępu w multimedialnym środowisku telewizji cyfrowej. Struktura danych takiego interaktywnego kanału zwrotnego jest zwykle oparta na standardzie ATM.