Centrum sieci i udostępniania

Po zainstalowaniu Windows 7 warto sprawdzić, czy instalator dobrze poradził sobie z konfiguracją systemu. Do zarządzania ustawieniami sieci służy element Sieć i Internet w Panelu sterowania. W porównaniu z Windows Vista, Sieć i Internet zawiera znacznie mniej opcji. Do wyboru masz jedynie Centrum sieci i udostępniania, Grupę domową i Opcje internetowe. Pozostałe elementy, np. Centrum synchronizacji, zostały przeniesione w inne miejsce.

Najważniejszym komponentem kategorii Sieć i Internet jest Centrum sieci i udostępniania. Po kliknięciu odnośnika Centrum, system wyświetli informacje o typie połączenia, lokalizacji sieciowej oraz rodzaju interfejsu. Górna część Centrum udostępniania przedstawia ogólną mapę komunikacji sieciowej. Minimapa pokazuje twój komputer, typ sieci oraz informację o połączeniu lub braku połączenia z Internetem. Klikając każdą z ikon, przejdziesz do zasobów komputera, sieci lub uruchomisz przeglądarkę internetową.

Zobacz również:

• Dlaczego warto korzystać z VPN w 2024 roku?

Obok minimapy znajduje się odnośnik - Zobacz pełną mapę. Klikając link, zobaczysz obraz sieci zawierający komputery, urządzenia aktywne oraz model połączeń sieciowych. Za utworzenie mapy odpowiadają protokół Odnajdywanie topologii warstwy łącza (LLTD - Link Layer Topology Discovery) oraz funkcja Odnajdowanie sieci. Odnajdowanie sieci możesz wyłączyć w Zaawansowanych ustawieniach udostępniania.

W dolnej części ekranu znajdziesz zespół odnośników do zmiany ustawień sieci. Jeśli chcesz skonfigurować nowe połączenie, połączyć się z siecią, zarządzać konfiguracją grupy domowej lub przeprowadzić diagnostykę sieci, wybierz jedną z dostępnych opcji. Zwróć uwagę, że zaawansowane parametry sieciowe są dostępne w lewym panelu Centrum sieci i udostępniania. Oprócz wymienionego wcześniej łącza - Zmień zaawansowane ustawienia udostępniania, masz możliwość skonfigurowania szczegółowych parametrów każdego interfejsu sieciowego. Po kliknięciu odnośnika - Zmień ustawienia karty sieciowej, otrzymasz listę kart i połączeń dostępnych na twoim komputerze.

Tworzenie Grupy domowej

Grupa domowa jest nową funkcją, ułatwiającą wymianę danych rozmieszczonych w małej sieci. W poprzednich wersjach Windows, dostęp do folderów i drukarek był realizowany za pomocą kont użytkowników albo bazował na specjalnym koncie systemowym o nazwie Gość. Jeśli chciałeś kontrolować dostęp przez konta użytkowników, możliwe były trzy rozwiązania.

Pierwsze polegało na założeniu specjalnego użytkownika, którego nazwę i hasło wpisywałeś przy podłączaniu się do zasobów określonej stacji. Drugie opierało się na dublowaniu kont. W praktyce oznaczało to konieczność utworzenia na każdym komputerze, użytkowników o takiej samej nazwie i haśle. Im więcej systemów, tym więcej kont i haseł. Trzecie rozwiązanie było najłatwiejsze. Polegało na upublicznieniu nazwy konta i hasła wykorzystywanego do komunikacji z pojedynczym systemem. Podłączając się np. do komputera Jacek-PC, klient sieci wiedział, że należy wpisać nazwę konta Jacek i hasło 12345.

Żadna z proponowanych opcji nie zapewniała odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa ani prostoty konfiguracji. Łatwym, choć mało bezpiecznym sposobem, było kontrolowanie dostępu przez konto Gościa. Niestety przy tej konfiguracji każdy członek sieci mógł podłączyć się do twojego komputera.

Komunikacja sieciowa w Grupie domowej została zaprojektowana tak, by zapewnić łatwy i nieco wyższy poziom bezpieczeństwa. Jako mechanizm kontroli dostępu stosowane jest silne, sugerowane przez system hasło. Po wpisaniu haseł na każdym komputerze sieciowym, otrzymasz dostęp do bibliotek opublikowanych przez lokalnego użytkownika. Poruszanie się między zasobami stacji jest bardzo proste. Wszystkie systemy należące do Grupy domowej są umieszczone w specjalnym folderze w Eksploratorze Windows.