Na czas finału zbudowano tymczasowy, alternatywny szkielet - połączenia były zestawione nie tylko do najważniejszych polskich operatorów i standardowych punktów styku, ale także do węzłów międzyoperatorskich we Frankfurcie, Amsterdamie i Londynie (każdy z nich obsługuje do 1 Tbit/s w szczycie). Podobny węzeł prowadzony w Polsce dochodzi obecnie do 100 Gbit/s w szczycie obciążenia.

Obecnie nie ma jeszcze takiej liczby odbiorców w Polsce, by wysycić zestawione na czas finału łącza. Dla porównania, w ubiegłym roku zostało wysycone łącze 500 Mbit/s - zatem rezerwa przepustowości podczas XIX Finału okazała się wystarczająca. Nie oznacza to jednak, że nie występują ograniczenia, które trzeba będzie w przyszłości usunąć. Obecnie największym ograniczeniem są gigabitowe interfejsy Ethernet w serwerach, które ograniczają transfer do teoretycznej wartości 8 Gbit/s. W następnym Finale prawdopodobnie ich miejsce zastąpią karty 10 Gbit/s, które całkowicie usuną to ograniczenie.

Zobacz również:

• OpenAI rozważa stworzenie własnych układów scalonych AI
• Dell Technologies Forum 2023
• HPE Aruba Networking poszerza ofertę z obszaru bezpieczeństwa i sieci dla MŚP

Serwery i licytacje

Strony Orkiestry były hostowane z serwerów firmy IBM (IBM System x3850 M2) i Dell (PowerEdge 2950 oraz R900), a sercem systemu obsługującego licytację złotych serduszek i złotych kart telefonicznych był klaster dwóch maszyn: Sun Fire T2000 i Sun Fire T5220, pracujących pod kontrolą systemu operacyjnego Solaris. Wykorzystano bazę danych Oracle 11g R2 działającą w klastrze RAC. Dane składowane były na macierzy Sun StorageTek.

Aby zapewnić ochronę danych nawet w przypadku utraty obu węzłów klastra, przygotowano trzecią maszynę, która jest synchronizowana z klastrem za pomocą mechanizmów bazodanowych. Serwer ten został zainstalowany w osobnej lokalizacji, by minimalizować ryzyko utraty danych nawet w przypadku poważnych awarii.