InSSIDer firmy Metageek (producent analizatora widma Wi-Spy) to darmowe narzędzie open source. Jego funkcjonalność jest ograniczona do wykrywania punktów dostępowych i wskazywania zasięgu, przy okazji wyświetlając kilka użytecznych informacji (kanał, RSSI, mechanizmy bezpieczeństwa, szybkość połączenia). Ponadto otrzymujemy znaczniki czasowe oraz wykresy RSSI dla danych SSID, wykorzystujące kolorowe linie odnoszące się do indywidualnego punktu dostępowego. InSSIDer jest prostym i potencjalnie użytecznym narzędziem, przydatnym do szacowania jakości sygnału dla przełączających się klientów.

Interesującą propozycją jest darmowe narzędzie Network Stumbler (NetStumbler). Oprogramowanie jest dostępne do pobrania ze strony domowej projektu. Także w skromniejszej wersji, nazwanej MiniStumbler. Bezpośrednio po uruchomieniu, program informuje nas o wyłączeniu usługi Wireless Zero Configuration. Funkcja "Auto Reconfigure" przywróci usługę WZC do działania po zamknięciu programu NetStumbler. Problemem może być brak kompatybilności z niektórymi kartami bezprzewodowymi. Wtedy pozostaje praca z pewnymi ograniczeniami z opcją NDIS. NetStumbler umożliwia wyszukiwanie punktów dostępowych 802.11 na podstawie identyfikatora SSID oraz kanału radiowego. Odnalezione punkty dostępowe pojawiają się w głównym oknie narzędzia. Można sortować znalezione AP na podstawie każdego z wyświetlanych wskaźników i filtrować wg zdefiniowanych parametrów. Okno z prawej strony prezentuje MAC adresy punktów dostępowych w odniesieniu do kanałów radiowych, posortowane identyfikatory SSID oraz umożliwia definiowanie filtrów. Ciekawą funkcją jest możliwość kreślenia wartości parametrów radiowych (poziom sygnału i szumów) w czasie rzeczywistym. Ta funkcja ułatwia badanie obszaru pokrycia siecią bezprzewodową, ale może służyć także do detekcji sieci interferujących i nieautoryzowanych punktów bezprzewodowych. Jest to także nieoceniona pomoc w wizowaniu anten kierunkowych. Dodatkiem jest współpraca z GPS, co pozwala stworzyć mapę zasięgu sieci Wi-Fi. NetStumbler pozwala zapisać efekt skanowania oraz eksport ważniejszych parametrów do pliku. Omawiane narzędzie to bardzo stabilny i popularny produkt, którego olbrzymią zaletą jest łatwość obsługi i duża ilość przekazywanych informacji o znalezionych punktach bezprzewodowych.

A jeśli mamy Maca...

Macintosh jest systemem najczęściej ignorowanym przez deweloperów Wi-Fi. Wszystkie komputery Mac mają zintegrowaną kartę Wi-Fi, natomiast tylko Mac Mini wyposażono w kartę 802.11n. Standardowo system ma prosty aplet, który umożliwia wyszukiwanie i tworzenie połączeń Wi-Fi. Dodatkowo pokazuje dostępne sieci i siłę sygnału, ale w praktyce dostarcza jeszcze mniej informacji niż WZC. Obecnie pojawiło się kilka darmowych narzędzi dla Maca; w teście wypróbowano trzy z nich na komputerze iMac uruchomionym pod kontrolą systemu OS 10.4. Wykorzystano zintegrowaną kartę Wi-Fi, bazującą na układzie Broadcom a/b/g/n.

KisMac to proste narzędzie wyszukiwania z obsługą zarówno aktywnego, jak i pasywnego skanowania. Jeżeli sterownik urządzenia obsługuje taką funkcję, oprogramowanie sprawdza jednocześnie wiele kanałów. Ostania wersja uruchamia się wyłącznie na systemie Mac OS 10.5.1 i późniejszych. Do testu na tej samej platformie sprzętowej wykorzystano właśnie tę wersję systemu operacyjnego. Oprócz danych o stosowanym kanale, SSID, BSSID, mechanizmach bezpieczeństwa, typie sieci i producencie sprzętu, KisMac potrafi pokazać informacje o RSSI, zliczonych pakietach i danych, pracując w trybie pasywnym. Dozwolone jest filtrowanie po różnych polach, a aktywność może być zapisywana do plików PCAP. Podsumowując, jest to zdecydowanie lepsze narzędzie niż domyślna funkcjonalność narzędzia dostarczanego przez Apple.

Oprogramowanie iStumbler jest bardziej przyjazne dla użytkownika w porównaniu z KisMac. Rozpoczyna pracę od skanowania sieci. Wyświetla siłę sygnału dla wybranego SSID, poziom sygnału i szumy (procentowo), kanał radiowy w formie częstotliwości. W przypadku testowanego punktu dostępowego 802.11a (5 GHz), częstotliwość została określona jako -1, co odpowiada kanałowi 0. Nie było także możliwości identyfikacji producenta dwóch spośród czterech testowanych punktów dostępowych. Określanie nieznanego punktu dostępowego mianem "zarządzalnego" jest trochę dziwne. Ta aplikacja była najlepszym wyborem dla Mac z narzędzi o otwartych źródłach, ale nadal nie jest gotowa do sprzedaży.

Na końcu sprawdzano narzędzie AirGrab Wi-Fi Radar, które okazało się prostą aplikacją, wyświetlającą zarówno sygnał, jak i poziom szumów (w dBm). Program nie zainteresuje jednak administratorów sieci. Aplikacja wyświetla błąd "can`t flush descriptor" dość regularnie i raportuje błędnie poziom bezpieczeństwa. Strona domowa projektu informuje o wersji 0.8, ale możemy pobrać wyłącznie wersję 0.7. Konkluzja: przed autorami aplikacji pozostaje jeszcze wiele pracy.

Naszą propozycją dla Maca jest wykorzystanie Xirrus Tools w dostępnej wersji, z identycznym zestawem możliwości, jak Xirrus Tools testowany dla Windows.

Narzędzia Linux

Zdecydowana większość dystrybucji Linuksa jest dostarczana z narzędziem do wyszukiwania sieci bezprzewodowych i tworzenia połączeń Wi-Fi. Zazwyczaj jest ono łatwe w użyciu i ma wszystkie niezbędne funkcje. Przykładowo Asus Eee 701 ma menedżera połączeń, który pokazuje dostępne sieci, szczegóły dotyczące przyłączonej sieci, a nawet właściwości zainstalowanej karty bezprzewodowej.

Nie testowaliśmy żadnego narzędzia zewnętrznego producenta dla systemu Linux, ponieważ nie mogliśmy znaleźć prekompilowanej wersji oprogramowania dla platformy wykorzystywanej w laboratorium.

Dostępnych jest wiele zestawów oprogramowania o otwartych kodach źródłowych, w tym WiFiZoo, PrismStumbler, Kismet czy NetworkManager. Większość z nich ma swoje korzenie w narzędziach hakerskich, więc można oczekiwać od nich zaawansowanych funkcji. Jeśli zamierzamy budować własne narzędzie, wówczas rozwiązania open source mogą być dobrym punktem startowym.

zwycięzcą zostaje...

Jeśli za najważniejszą funkcję omawianych narzędzi uznalibyśmy zbieranie jak największej liczby informacji o istniejących i potencjalnych połączeniach bezprzewodowych klientów, to Passmark WirelessMon zostałby bezwzględnym zwycięzcą. Wprawdzie nie jest darmowy, ale funkcjonalność, jakość i użyteczność produktu jest znakomita.

Wi-Fi Hopper może być dobrym wyborem, jeśli prace nad jego rozwojem będą w przyszłości równie intensywne, jak dzieje się to obecnie.

Inne testowane narzędzia Wi-Fi są bardzo dobre do prostego wyszukiwania sieci i tworzenia tego rodzaju połączeń. Mogą jednak być mniej wartościowe niż oprogramowanie pochodzące ze sterownika karty Wi-Fi (od tego oprogramowania najlepiej zacząć). Proste narzędzia zazwyczaj nie zainteresują administratorów sieci w przedsiębiorstwach. Rozczarowanie przyniosła jakość narzędzi dla Mac, wyjątkiem okazała się platforma Xirrus Tools.

Żadne z narzędzi nie zostało kompleksowo przystosowane do zarządzania sieciami przedsiębiorstw. Dobrym pomysłem byłoby zintegrowanie funkcjonalności infrastruktury w mobilnych narzędziach, w celu sprawdzania przykładowo - siły sygnału lub importowania danych lokalizacji/śledzenia i innych statystyk.

Oczekujemy, że pojawienie się produktów z nowymi funkcjami (ich specyfikacja znajduje się w ostatnio przedstawionym dokumencie 802.11k Radio Resource Measurements oraz nadal rozwijanym 802.11v - Wireless Network Management) poprawi stabilność, funkcjonalność i elastyczność przyszłych produktów. Obecnie istnieją funkcjonalne i użyteczne narzędzia do wyszukiwania sieci bezprzewodowych i tworzenia połączeń Wi-Fi, ale świat narzędzi klienckich domaga się większych innowacji.