Średnie osiągi urządzeń zgodnych z 802.11g sprawiły, że już w styczniu 2004 roku instytut standaryzacyjny IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers) rozpoczął prace nad nową specyfikacją, której przydzielono literę n. Badania przeprowadzano w kilku grupach roboczych, z których każda przygotowała własną wersję standardu. Po trwających rok zawirowaniach na placu boju pozostały dwie grupy robocze, każda z własnym projektem opartym na technologii MIMO (Multiple Input Multiple Output). Zapewnia ona znaczne zwiększenie przepustowości i zasięgu sieci przez jednoczesne prowadzenie kilku transmisji we wspólnym kanale, z wykorzystaniem kilku anten i odbiorników.

Wcześniej było Super G

Pierwszą metodą zwiększenia wydajności sieci bezprzewodowych 802.11g było zastosowanie opracowanej przez Atherosa w marcu 2004 roku technologii Super G. Pozwala ona na uzyskanie przepustowości 108 Mb/s dzięki m.in. skróceniu przerwy między kolejnymi ramkami danych w wyniku zastosowania technologii frame bursting i zastosowaniu sprzętowej kompresji ramek danych opartej na algorytmie Lempel Ziv stanowiącym podstawę programów Pkzip oraz WinZip.

"Sprytne" anteny?

Inną technologią pozwalającą na przyspieszenie Wi-Fi jest technologia SMART Antenna, w której stosuje się kilka anten o różnej charakterystyce promieniowania fali radiowej. Zastosowanie tylko trzech anten pozwala na wybór optymalnej konfiguracji z siedmiu możliwych do uzyskania.

Lepsze pokrycie terenu zmniejsza zawodność transmisji, czyli liczbę ramek wymagających retransmisji. Oznacza to niewielki wzrost przepustowości sieci, znaczne zwiększenie jej zasięgu oraz eliminację tzw. martwych stref (dead spots), obszarów w zasięgu sieci, do których nie docierają fale radiowe.

Linksys wybiera SRX

SRX (Speed and Range eXpansion) to nowatorskie rozwiązanie zastosowane w urządzeniach firmy Linksys. Zastosowano w nim również technologię MIMO i oparto je na chipsecie Airgo, zwanym TRUE MIMO. W przeciwieństwie do rozwiązań innych producentów wykorzystuje on tylko jeden kanał radiowy, dzięki czemu nie zajmuje pasma, pozwalając na pracę większej liczby sieci WLAN w jednej lokalizacji.

W odróżnieniu od urządzeń 802.11b i 802.11g SRX używa dwóch nadajników i trzech odbiorników fal radiowych. Sygnał wysyłany przez nadajniki odbija się od napotkanych przeszkód, a odbiornik potrafi przetworzyć sygnał otrzymany z kilku kierunków.

Efektem jest trzykrotne zwiększenie zasięgu sieci i aż ośmiokrotny wzrost szybkości transferu danych, choć producent nie podaje, czy punktem odniesienia jest standard 802.11g, czy może 802.11b.

Firma Konsorcjum FEN udostępniła nam do testów router WRT54GX-EU (cena sklepowa: 560-580 zł) wraz z kartą PCMCIA WPC54GX-EU.