Wydajność równa prędkości połączenia

Jako narzędzie zamknięte, 7210 nie oferuje zbyt wiele potencjału pod kątem możliwości zewnętrznych, natomiast ma ogromną wydajność mechanizmów wewnętrznych. Po skonfigurowaniu magazynu plików i udziału NFS oraz podłączeniu tego łączem 1 GB do maszyny linuxowej, utworzenie 10 GB pliku przez dd i udział NFSv3 osiągnęło praktycznie prędkość łącza -czas zapisu sekwencyjnego wyniósł 115 Mb/s. Ponowny test, tym razem z NFSv4 dał porównywalne wyniki. W systemie Windows Vista IOmeter wskazał 90 Mb/s (prędkość zliczana dla zapisów sekwencyjnych), co również jest dość dobrym wynikiem.

W testach wieloprotokołowych (sekwencyjne zapisy i odczyty poprzez NFSv3, NFSv4, iSCSI oraz CIFS) z czterech niezależnych systemów przez łącze 2 GB, wszystkie cztery protokoły osiągnęły prędkości rzędu 55-60 Mb/s, co ponownie przybliża wydajność do limitu sprzętowego łącza. Podczas tych testów kontrolki określające obciążenia podzespołów zbliżały się do ciemnej, burzowej nocy, ale nie można było odczuć, że system pracuje na granicy wydajności. Stabilność komunikacji z 7210 jest dobra. Nie byłoby to możliwe bez zastosowania systemu plików ZFS, który poradził sobie z błyskawicznym przetwarzaniem takich ilości danych.

Sun 7210 Unified Storage System na pewno nie jest tanim urządzeniem, niemniej stosunek tej ceny do jakości sprawia, że staje się relatywnie opłacalnym zakupem.

Na podstawie artykułu "Sun's stellar NAS in a can" Paula Venezia, InfoWorld 2009